摘要：Amaç: Maluliyet raporlarının düzenlenmesi Adli Tıbbın rutin uygulamalarından biridir. Bilirkişinin bu konudaki hukuki sorumluluğu, maluliyet raporlarının düzenlenmesi konusunun önemini arttırmıştır. Bu çalışmada, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına maluliyet raporu almak için başvuran olguların sosyodemografik ve tıbbi özellikleri ile maluliyet raporları konusunda bilirkişilerin sorumlulukları ve rapor hazırlanırken dikkat edilmesi gereken unsurların vurgulanması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: EÜTF Adli Tıp Anabilim Dalında 01.01.2011-31.12.2014 tarihleri arasında düzenlenen maluliyet raporları, olguların yaş, cinsiyet, meslek, rapor tarihi, istem makamı, olay türü, olay tarihi, konsültasyonlar, tanı, arıza çeşidi, maluliyet oranı, iyileşme süresi, takdir kullanımı ile daha önce düzenlenmiş raporları olup olmadığı, varsa raporlar arasındaki farklılıklar açısından değerlendirildi. Veriler istatistik programı ile analiz edildi. Bulgular: İncelemenin yapıldığı 4 yılda 319 maluliyet raporu düzenlendiği, rapor sayısının yıllara göre arttığı gözlendi. Olguların 237’si erkek ve 82’si kadındı. Yaş ortalaması 38,5±15,1 olup, %74’ünün (n=236) trafik kazası nedeniyle yaralandığı ve ortopedik arızaların ön plana çıktığı saptandı. On sekiz olguda maluliyet oranı %100’dü.Sonuç: Bilirkişiler yasal mevzuatta kişideki arızanın tam karşılığını bulamadıklarında takdiren bir arızayı seçebilmekte ya da maluliyet oranını düşürebilmektedirler. Bu durum farklı bilirkişiler tarafından farklı oranlar içeren raporların düzenlenmesine neden olmaktadır. Yine iyileşme süreci tamamlanmadan düzenlenen raporlar ile sonrasında düzenlenen raporlar arasında da sıklıkla oran farklılıkları oluşabilmektedir. Yönetmelikte ihtiyaçlar doğrultusunda değişiklik yapılması, rapor prosedürünün tekrar tanımlanması ve takdirin kullanım şekli ile ilgili bir düzenleme getirilmesi gerektiği düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Adli Tıp, Maluliyet, Bilirkişi.
其他摘要：Objective: Arrangement of disability reports is one of the routine practices of forensics. Experts’ legal responsibilities on this subject have enhanced the importance of arrangement of disability reports. In this study, it is aimed at emphasizing the responsibilities of experts on disability reports and the factors to be considered during preparation of reports by sociodemographic and medical features of the cases applied to The Forensics Department of Ege University Faculty of Medicine.Materials and Methods: The disability reports prepared between 01.01.2011-31.12.2014 were evaluated in terms of age, sex, occupation, date of report, the authority of claims, the type of event, the date of event, consultations, diagnosis, the disability type, the disablement degree, and recovery period of cases and also whether if there is a discretion usage within the decision, reports prepared before and the differences between reports were also evaluated. Data analyzed by statistical program.Results: It was observed that 319 disability reports prepared and the number of the reports increased according to the years within 4 years during which the examination was conducted. 237 cases were male and 82 were female. The mean age was 38.5±15.1. 74% of them were injured due to the traffic accident and the orthopedic defects came into prominence. The disablement degree was 100% within 18 cases.Conclusion: Experts could choose a disability type or decrease the disability degree by their discretion, if they don’t find the disability type or disablement degree in legislation. This situation causes arrangement of the reports with different disablement degrees by different experts. Also the differences may frequently occur between the reports prepared before and after the recovery time. It is considered that a modification must be made in line with requirements of the regulation, the procedure of report must be redefined and an arrangement must be made regarding the usage style of discretion.{end} Forensic Medicine, Disability, Expert witness.
