摘要:5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 99. maddesinin 6. fıkrası, kadının mağduru olduğu bir suç sonucunda gebe kalması durumunda rahim tahliyesine yeni bir bakış açısı getirmiştir. Bu fıkrada, kadının rızası olması ve hastane ortamında uzman hekimlerce uygulanması şartı ile gebelik süresi 20 haftadan fazla olmayan mağdurun gebeliğini sonlandırana ceza verilmeyeceği belirtilmektedir. Bu makalede, Anabilim Dalımıza DNA-STR testi ile babalık tayini için gönderilen 18 yaşmdan küçük anne adayları arasından seçilen iki olgu aktarılmaktadır. Olguların ortak özelliği gebelik haftalarının 10 haftadan fazla olmasıdır. Her ikisi için de, istemedikleri bu gebeliğin sonlandırılması tek kurtuluş olarak görülmektedir. Psikiyatrik değerlendirmelerini takiben, hekimler ve adli makamlar arasında gerçekleşen bir dizi acele yazışma sonucunda olgulardan birinin gebeliği sonlandırılmıştır. Diğer olgunun talebi kanunda yer alan koşullar sağlanamadığından ret edilmiş, taburcu işlemleri yapılarak istemediği çocuğu doğurmak üzere ailesine teslim edilmiştir. Amacımız, bu olguların ışığında TCK’nm 99. madde 6. fıkrasının uygulanması sırasında karşılaşılan sorunları ve hukukçular arasında kanunu yorumlamada ortaya çıkan farkı aktarmaktır.Anahtar kelimeler: Abortus, gebeliğin sonlandırılması, cinsel saldırı, Türk Ceza Kanunu
其他摘要:The 6th subsection of article 99 of Turkish Penal Code, brought a new point of view to the termination of pregnancy when is due to a crime.The subsection stated that when performed by the specialist in hospital environment with the approval of the victim, termination of pregnancy not above 20 weeks will not result in punishment of the performer. In this article, 2 of the cases under 18 years of age refered to our department for paternity testing with DNA-STR test were reported. The common feature of the cases was the gestational age above 10 weeks. For both cases termination of the unwanted pregnancy seemed the sole solution. After the pschyiatric evalutiaon of the victims and urgent serial correspondence between physicians and legal authorities the termination of pregnancy was performed for one of the cases. The other case was discharged and given to her family to deliver the unwanted child as the conditions in the law were not provided. Our aim is to point out the discrepancies in interpretation of the law between medical and between legal practitioners and the troubles taking place in practice.
关键词:abortion;termination of pregnancy;sexual abuse;turkish penal code