摘要：Türk Bankacılık Sektörü 2002 sonrasında büyüme sürecini sürdürmektedir. Bu kapsamda toplam aktiflerden kredilere, mevduatlardan toplam özkaynaklara kadar birçok finansal göstergede büyüme görülmüştür. Sektörde görülen büyümeye paralel olarak bankaların şube ağlarında büyüme görülmüştür. Türk Bankacılık Sektörünün toplam şube sayısı 2008 yılsonunda 9.304 iken, 2015 Eylül döneminde ise 12.330 ile en yüksek düzeye ulaşmıştır. Ancak bu dönemden sonra sektörün toplam şube sayısında azalma görülmüştür. Sektörün toplam şube sayısı 2016 yılsonunda 11.747, 2017 Haziran sonunda ise 11.705 olarak gerçekleşmiştir. Söz konusu rakamlar, Türk Bankacılık Sektöründe açılan şube sayısının kapanan şube sayısından daha az olduğunu ve dolayısı ile bazı bankaların şube kapatma eğilimine girdiklerini göstermektedir. Bu çalışma Türk Bankacılık Sektöründe şubeleşme eğiliminin değerlendirilmesine yönelik hazırlanmıştır. Çalışmada bankaların şube açılış ve kapanışlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. 15 mevduat bankasının şubeleşme eğilimi etkinlik, sektör payı, rekabet, ekonomik büyüme, kişi başı GSYİH, enflasyon (TÜFE) ve işsizlik oranı değişkenleri ve 2010:1-2016:4 dönem aralığındaki 3’er aylık veriler kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda etkinlik, sektör payı, işsizlik faktörlerinin bankaların şubeleşmesini pozitif etkilediği belirlenmiştir. Diğer taraftan rekabet bankaların şubeleşmesini negatif etkilemektedir. Bankaların ekonomi açısından önemi dikkate alındığında, şube açılış ve kapanışlarının Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu’nun iznine bağlanması önerilmektedir. Böylece bankaların şubeleşmelerinin ekonomik göstergeler üzerindeki etkileri sıkı bir şekilde düzenlenebilecektir ve muhtemel olumsuz etkiler önlenebilecektir. Türkiye’de bankaların şubeleşme eğilimi ile ilgili çalışma bulunmadığından yapılan çalışma bu yönüyle öncü bir çalışma olma özelliği taşımaktadır.
其他摘要：Turkish Banking Sector has maintained growth process of which it has been from 2002. In this context, growth has been seen in some financial indicators from total assets, credits, deposits to total shareholders’ equity. Parallel to growth in the sector, also growth has been seen in banks’ branch size. Turkish Banking Sector’s total branch size was 9.304 as of 2008 year end was 12.330 as of 2015 September which is the highest level. However, a decrease has been shown after this time in Turkish Banking Sector’s total branch size. Turkish Banking Sector’s total branch size has been 11.747 as of 2016 year end 11.705 as of 2017 June. The figures shows that closed branches is much more than opened branches in Turkish Banking Sector and hence some banks have been in trending of branch closing. This paper was prepared for making an evaluation about branching trend in Turkish Banking Sector. In the study, it was aimed at determining factors which affect branch opening and closing factors of banks. 15 deposit banks branching trend were analyzed by using efficiency, sector share, competition, economic growth, GNP per capita, inflation (CPI) and unemployment variables and quarterly data 2010:1-2016:4. As a conclusion, it was determined that efficiency, sector share, economic growth, GNP per capita, inflation (CPI) and unemployment affect banks’ branching trend positively. On the other hand, competition affect banks’ branching trend negatively. Taken into consideration importance of banks for economy, it was recommended that branch openings and closings should be subject to permission of Banking Regulation and Supervision Agency. Thus, effects on economic indicators of branching in banking could be strictly regulated and bad effects could possibly be prevented. This paper is pioneer study due to the fact that there is no study about branching trend of banks in Turkey.
关键词：Bankacılık; Şubeleşme Eğilimi; Veri Zarflama Analizi; Hiyerarşik Doğrusal Model; Türkiye
其他关键词：Banking; Branching Trend; Data Envelopment Analysis; Hierarchical Linear Model; Turkey
