摘要：Tahsin Yücel’in öykülerinde toplumdaki yabancılaşmaya, yozlaşmaya dair çirkinleşen, basitleşen bireyler, sınıf farkı gözetmeksizin büyük bir ironi ile ele alınır. Sözcelem öznesinin keskin ironi okları, etkileyici imgelem gücü içerisinde hedeflerini bulmakta ve okuru yazınsal okuma zevki içerisinde eleştirel düşünmeye yönlendirmektedir. Bu amaçla anlatı kişisi olarak seçtiği Profesör Tarık Uysal’ın yüzüne, yaşantısına, duygularına, yozlaşmış yönlerine ayna tutar. Sözcelem öznesi tam bu noktada aynaya yansıyan figüratif unsurlar ile metnin anlam katmanları arasında soyut, bir o kadar da güçlü anlam kanalları oluşturmuştur. Okurun yapması gereken ise bu yansımaları alımlamaktır. Bu çalışmada metin dilbilimsel inceleme yöntemleri kullanılmış, metin kendi içyapısı içerisinde değerlendirilmiş; çok boyutlu, deneysel bir okuma gerçekleştirilmiştir. Metnin yüzeysel yapısındaki figüratif unsurlardan derin yapıdaki gizil, bir o kadar keskin anlamsal ögelere ulaşılması hedeflenmiştir.
其他摘要：In Tahsin Yucel’s stories, about the alienation in the society and the corruption, the corrupted and the banal i
