摘要：Bu makalede üç farklı Avrupa ülkesinde Türkçe anadil eğitiminin azınlıklar politikası içindeki yeri incelenmektedir. Avrupa ülkeleri, seksenli yılların başından itibaren göçmenlerin kalıcılığı fikrine bağlı olarak bütünleşme (entegrasyon) politikaları izlemeye başladılar ve bu çerçevede anadil eğitiminin konumunu yeniden tanımlamaya yöneldiler. İncelenen üç ülkede (İsveç, Fransa ve Hollanda) izlenen politikaların niteliğine ve zaman içinde değişmesine bağlı olarak anadil eğitimine verilen önemde anlamlı farklılıklar olduğu görülmektedir.
其他摘要：In this article the position of mother-tongue training has been in three different European countries examined within the framework of minority policy. At the beginning of 1980’s these countries developed minority policies and redefined the place of minority languages in their educational system. The idea that migrants are a permanent phenomenon lay at basis of that reorientation. It appears that there are significant differences in the place of mother-tongue training; depend on the type of policies applied in those three countries (Sweden, France and the Netherlands).
关键词：azınlık politikaları; bütünleşme (entegrasyon); Türkçe anadil eğitimi; Avrupa ülkeleri (İsveç; Fransa ve Hollanda)
其他关键词：minority policies; integration; training of Turkish mother tongue; European countries (Sweden; Franc
