روش بررسی: این مطالعه بصورت مقطعی در تابستان 1395 در 12 معدن مصالح ساختمانی استان تهران و بر روی 175 کارگر مرد انجام گرفت. پارامترهای محیطی بهمراه پارامترهای فیزیولوژیکی (دمای دهانی، دمای پرده صماخ و دمای پوست) در 3 مقطع زمانی بطور همزمان اندازه گیری و همچنین شاخص Modified discomfort index به همراه 3 شاخص مستقیم حرارتی دیگر شامل Wet-bulb globe temperature، Oxford index وWet-bulb dry temperature مورد محاسبه قرار گرفتند. برای بررسی کاربردپذیری و اعتبار سنجی شاخص ناراحتی اصلاح شده، میزان همبستگی این شاخص با شاخص استاندارد WBGT و دو شاخص اشاره شده دیگر در ساعات مختلف روز به همراه پاسخ های فیزیولوژیک از طریق ضریب همبستگی پیرسون تعیین شد.

یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص MDI بیشترین ضریب همبستگی را با پارامترهای محیطی دمای خشک (r=0/918, p-value <0/001) و رطوبت نسبی(r=0/43, p-value <0/001) نشان داده است. همچنین همبستگی این شاخص با دمای تر و دمای گویسان هم بسیار بالا بدست آمد (r>0/88, p-value <0/001). در بین شاخص های حرارتی استفاده شده در این مطالعه، شاخص MDI با سه شاخص دیگر بالاترین ضرایب همبستگی را نشان داد. از سویی دیگر بالاترین ضریب همبستگی با دمای دهانی مربوط به این شاخص بوده (r=0/508, p-value <0/001) و بالاترین ضریب همبستگی با دمای پرده صماخ و دمای پوست را پس از شاخص WBGT بخود اختصاص داد. در کلیه موارد ضریب همبستگی بسیار بالایی بین شاخص ناراحتی اصلاح شده با شاخص های دیگر در ساعات مختلف روز حاصل شده است.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شاخص MDI می تواند در عین ساده بودن، عدم نیاز به وسایل پیچیده اندازه گیری، داشتن ضریب همبستگی بالا با پارامترهای فیزیولوژیک، هزینه پایین و همچنین تفسیر آسان و ساده جایگزین مناسبی برای شاخص WBGT در گستره دمایی و رطوبتی مورد مطالعه باشد.

Background and aims: Regarding development of several thermal indices and limitations of these indexes, in this research we were examined the applicability and validity of Modified discomfort index (MDI) in Outdoor occupational environments.

 Methods: This cross-sectional study was done on 175 subjects in summer (2016) in 12 mines construction materials of Tehran Province. Environmental and Physiological parameters (oral temperature, tympanic temperature and skin temperature) were measured simultaneously at three periods; also Modified discomfort index (MDI) together with three other Direct Indices include Wet-bulb globe temperature (WBGT), Oxford index (WD) and Wet-bulb dry temperature (WBDT) were calculated. For survey of applicability and validity of Modified discomfort index, the correlation between this index and other Direct Indices at different times of day with Physiological parameters was determined through the Pearson correlation coefficient.

Results: The results showed that MDI index had more correlation with environmental parameters (dry bulb temperature and relative humidity), also very high correlation coefficient with wet-bulb temperature and black-globe temperature. Among the thermal indices used in this study, MDI index had more correlation coefficient with three other indices. On the other hand; MDI had the highest correlation coefficient with oral temperature and the higher correlation with the tympanic and skin temperature after the WBGT index. In all cases, there was a very good correlation between MDI and other indicators at different times of day.

Conclusion: It can be concluded that MDI, despite being simple, lack of need for sophisticated equipment to measure, having a high correlation with physiological parameters, low cost and easy interpretation can be used as substitute for the WBGT index in the range of temperature and humidity study.