摘要：مقدمه: فرسودگی شغلی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر روی تمایل به ترک شغل در میان پرستاران و کیفیت ارایه خدمات مراقبت‌های بهداشتی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر متغیرهای دموگرافیک، سازمانی و ابعاد مختلف استرس شغلی بر روی فرسودگی شغلی در میان پرستاران می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی برروی 170 نفر از پرستاران یکی از بیمارستان‌های شهر شاهرود، که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند، انجام گردید. داده‌های با استفاده از پرسشنامه‌های دموگرافیک، استرس شغلی پرستاران (NSS) و فرسودگی شغلی مسلش (MBI) جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک چند متغیره و نرم‌افزار SPSS در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد.نتايج: از میان ابعاد استرس شغلی تعارض با سایر همکاران و عدم حمایت به‌ترتیب دارای بیشترین (45/4±79/11) و کمترین (64/1±77/3) میانگین بودند. بیشترین میانگین فرسودگی شغلی مربوط‌به خستگی عاطفی (65/9 ±29/19) بود. خستگی عاطفی با کمبود حمایت (18/3–14/1=CI، =OR1/91)، عدم آمادگی کافی (57/3–13/1=CI، =OR2/01)، شیفت کاری (988/0–046/0=CI، =OR 0/214) و درگیري با پزشکان (92/1–45/1=CI، =OR1/64) رابطه معنی‌دار داشت. علاوه‌بر این، مسخ شخصیت با مرگ و مردن و کمبود حمایت، رابطه معنی‌دار مثبت و موفقیت فردی به‌ترتیب با عدم آمادگی کافی رابطه معنی‌دار منفی و با سابقه کار رابطه معنی‌دار مثبت داشت.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که با ارتقاء برخی از ابعاد استرس شغلی مانند تعارض با پزشکان، عدم‌آمادگی کافی، کمبود حمایت، مرگ و مردن و همچنین بهبود نظام نوبت‌کاری می‌توان باعث کاهش فرسودگی شغلی پرستاران شد.
其他摘要：Introduction: Job burnout is one of the most important factors affecting intent to leave among nurses and quality of care. The purpose of this study was to investigate the effect of demographic and organizational variables and also job stress on burnout among nurses.Methods: This cross sectional study was done among 170 randomly selected nurses of a hospital in Shahroud. Data were collected using organizational demographic questionnaires, Nursing Stress Scale (NSS) and Maslach Burnout Inventory (MBI) questionnaire. The data analysis was performed by Pearson correlation and multiple logistic regression at 0.05 significant level using SPSS version 24.Results: Among the dimensions of occupational stress, conflict with peers and lack of support had the highest (11.79±4.45) and the lowest (3.77±1.64) average respectively. The highest average of burnout was belonged to emotional exhaustion (19.29±9.65). Emotional exhaustion had a significant correlation with lack of support (OR=1.91, CI=1.14-3.18), inadequate preparation (OR=2.01, CI=1.13-3.57) and conflict with physicians (OR=1.64, CI=1.45-1.92). In addition, the depersonalization was positively correlated with death and dying, lack of support and personal accomplishment had a negative and positive association with inadequate preparation and clinical experience.Conclusion: The results of this study showed that improving some aspects of occupational stress, such as conflict with physicians, inadequate preparation, lack of support, death and dying, as well as improvement of shiftwork schedule might reduce perceived burnout.exhaustion had a significant correlation with lack of support (OR=1.91, CI=1.14-3.18), inadequate preparation (OR=2.01, CI=1.13-3.57) and conflict with physicians (OR=1.64, CI=1.45-1.92). In addition, the depersonalization had positively correlated with death and dying, lack of support and personal accomplishment had a negative and positive relation with inadequate preparation and clinical experience.Conclusion: The results of this study showed that improving some aspects of occupational stress, such as conflict with physicians, inadequate preparation, lack of support, death and dying, as well as improvement of shiftwork schedule might reduce perceived burnout.
