摘要：مقدمه: با‌توجه به اهميت درمان‌هاي تکميلي، در اين پژوهش هدف بررسي اثربخشي 4 هفته تمرين هوازي شنا بر روي علایم بالینی و سایتوکاین‌های Tumor necrosis factor alpha) TNF-α) و (Interleukin 10 IL-10) در سطوح سرمی موش‌های مبتلا‌به مالتیپل اسکلروزیس از طریق القای انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (Experimental autoimmune encephalomyelitis یا EAE) است. مواد و روش‌ها: 80 سر موش سوری ماده با نژاد C57BL/6 با سن 12-10 هفته و وزن 2±20 به 8 گروه 10 تایی (سالم کنترل، سالم شنا، MS کنترل، MS شنا، MS اینترفرون، MS اینترفرون و شنا، MS شاهد تزریق، MS شاهد شنا و تزریق) تقسیم شدند. از روز نهم بیماری، موش‌ها به مدت چهار هفته مقدار 150 IU/g اینترفرون بتا-1 دریافت و یا چهار هفته ورزش شنا روزانه نیم ساعت مواجهه داده شدند. وزن و علایم بالینی به‌صورت روزانه با ثبت امتیازات بین گروه‌ها ارزیابی می‌شد. در پایان پروتکل نمونه‌های خونی از قلب استخراج و شاخص‌ها به‌روش الایزا سنجیده شدند. نتايج: براساس نمودار امتیازات علایم بالینی، بین گروه‌های MS شنا و MS اینترفرون و MS شنا اینترفرون با گروه MS اختلاف با سطح معنی‌داری 001/0 مشاهده شد، شدت آسیب در گروه‌های MS نسبت‌به فعال به‌صورت میانگین روی امتیاز 2 تا 3 قرار گرفت و حاکی از تخفیف پیشرفت ضایعات دمیلینه حاصل از اثر ورزش در آب بوده است. نتیجه‌گیری: یافته‌ها پیشنهاد می‌دهند احتمالاً شنا نسبت‌به داروی اینترفرون بتا-1، عاملی مؤثرتر در تغییر سطح سایتوکاین‌های سرمی و بهبود علایم بالینی موش‌های مدل EAE می‌باشد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که تمرین منظم ورزشی در کنار درمان‌های پزشکی می‌تواند برای کاهش اختلالات MS مفید باشد.
其他摘要：Introduction: According to importance of complimentary therapies, The aim of this study was to evaluate the effect of four-week aerobic physical activity in water on clinical signs and amount of Tumor Necrosis Factor alpha (TNF- α) and Interleukin 10 (IL-10) in serum levels of animal model of multiple sclerosis (MS) via inducing experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE). Methods: A total number of 80 female Syrian mice from the race of C57BL/6, aging 10 to 12 weeks and weighing 20±2 gram were divided into eight groups of 10, including: control, swimming, MS, MS+swimming, MS+interferon beta (INF- α), MS+interferon beta+swimming, MS+solvent, and MS+solvent+swimming environment. On post-immunization day 9, animals received IFN (150 IU/g) or were subjected to swimming daily for 4 weeks. Weight and clinical score were monitored daily and recorded in all groups. Finally blood samples were taken from the heart and the factors were measured by ELISA. The data were analyzed by one-way ANOVA. Results: According to clinical signs diagrams, there was seen significant difference between MS+swimming, MS+interferon beta, MS+interferon beta+swimming with MS group (P=0.001). Also, Based on the scores of clinical signs, the severity of injury in MS groups compared to active subjects had a average score of 2 to 3, indicating control and reduction of the progression of demyelin lesions resulting from the effect of exercise in water. Conclusion: These findings suggest that probably swimming is more effective than IFN to alter clinical signs and the level of TNF- α and IL-10 in the serum of EAE-induced mice. Therefore we conclude that regular moderate exercise could be helpful beside the medical therapies to attenuate the MS disorders.
Loading...
