اهداف اختلال اضطراب فراگیر (GAD) وضعیت آشفته‌ساز بسیار شایعی در محیط‌های اجتماعی و مراکز مراقبت های اولیه است. دریافت‌نکردن درمان‌های مؤثر روان‌شناختی و دارویی برای آن، هزینه های گزافی را بر خانواده و جامعه تحمیل کرده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری معطوف بر عدم تحمل ابهام با درمان دارویی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد.
مواد و روش ها در طرحی شبه‌تجربی از نوع ‌پیش‌آزمون پس‌آزمون با دو گروه، 24 نفر از بیماران زن مبتلا به GAD پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش، انتخاب شدند و در دو گروه درمانی قرار گرفتند: گروه اول درمان شناختی رفتاری معطوف بر عدم تحمل ابهام (CBT-IU) که 12 نفر به صورت نمونه‌گیری در دسترس از طریق فراخوان و گروه دوم درمان دارویی که 12 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جامعه مدنظر در گروه اول (گروه درمان روان‌شناختی) شامل تمامی دانشجویان دختر دانشگاه کردستان و جامعه مدنظر در گروه دوم (گروه کنترل و درمان دارویی) شامل تمامی بیماران زن مراجعه‌کننده به مراکز درمانی خصوصی شهر سنندج بود. گروه اول (CBT-IU) 12 جلسه درمان انفرادی هفتگی را دریافت کردند و گروه دوم زیر نظر روان‌پزشک با داروهای ضد اضطراب (SSRIs) تحت درمان دارویی قرار گرفتند. تمام آزمودنی‌ها در مرحله ‌پیش‌آزمون و پس‌آزمون پرسش‌نامه‌های نگرانی پنسیلوانیا (PSWQ)، عدم تحمل ابهام (IUS) و اجتناب شناختی (CAQ) را کامل کردند. داده‌ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر (Repeated Measure) و با استفاده از نرم افزار SPSS 21 تحلیل شدند. 
یافته ها نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد تفاوت نمرات در دو مرحله ‌پیش‌آزمون و پس‌آزمون در متغیرهای نگرانی (F=12/53؛ P<0/05)، عدم تحمل ابهام (F=4/40؛ P<0/05)، و اجتناب شناختی (F=0/45؛ P<0/05) از لحاظ آماری معنی‌دار است. 
نتیجه گیری از آنجا که مداخله شناختی رفتاری به طور اختصاصی به مؤلفه‌‌های شناختی (نگرانی، عدم تحمل ابهام و اجتناب شناختی) می‌پردازد و ابزارهای انتخاب‌شده نیز اغلب مؤلفه‌های مرتبط با مداخله انجام‌شده برای این گروه را می‌سنجند، اثربخشی بیشتر این درمان بر متغیرهای بررسی‌شده در مقایسه با درمان دارویی توجیه‌پذیر است. با توجه به تأثیر درمان شناختی رفتاری معطوف بر عدم تحمل ابهام بر مؤلفه‌های شناختی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، این نتایج برای متخصصان بالینی دست‌اندرکار در مراکز درمانی تلو‌یحا‌ت کاربردی دارد. 

Objectives Generalized Anxiety Disorder (GAD) is a highly prevalent distressing condition for individuals in both community and healthcare staff. In this regard, lack of effective psychological and medical treatments can impose a high cost on the family and society.
Methods A total of 22 female patients with GAD after primary clinical evaluation and qualifying conditions were selected and divided into two therapeutic groups; first group CBT-IU (Cognitive-Behavioral Therapy focused on Intolerance of Uncertainty) (N=12) were selected through convenient sampling method, and second group pharmacotherapy (N=12) were selected through purposeful sampling method. The first group (CBT-IU) received 12 individual weekly treatment sessions and the second group under the supervision of a psychiatrist was treated with anti-anxiety medicines (selective serotonin reuptake inhibitors). All subjects completed the pretest and post-test questionnaires of Pennsylvania worry questionnaire, intolerance of uncertainty scale, and cognitive avoidance questionnaire. The obtained data were analyzed by repeated measures analysis of variance.
Results Results showed that cognitive-behavioral therapy focused on intolerance of uncertainty, was more effective than pharmacotherapy on worry, intolerance of uncertainty, and cognitive avoidance. 
Conclusion Since CBT-IU focuses on cognitive components (worry, intolerance of ambiguity and cognitive avoidance) and selected tools also measures most of the components associated with the intervention performed for this group, the more effectiveness of this treatment on the studied variables is justified compared to pharmacotherapy. Due to the effect of CBT-IU on cognitive components of patients with GAD, these results have practical implications for clinicians involved in medical centers.