زمینه و هدف: بیش از 40 درصد مرگهای ناشی از حوادث ترافیکی در شهر تهران در عابران پیاده اتفاق می افتد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر عوامل انسانی موثر در افزایش شدت حوادث ترافیکی در عابران پیاده بود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تعداد 6323 حادثه جرحی و 99 حادثه فوتی مرتبط با عابران پیاده در طی سال 1392 در تهران بررسی شد. داده ها از پایگاه داده های پلیس راهنمائی و رانندگی راهور تهران بزرگ و پزشکی قانونی استخراج شد. در آنالیز تحلیلی برای کنترل مخدوش کننده های احتمالی از مدل‌ رگرسیون لجستیک استفاده شد.

یافته ها: در حوادث مورد مطالعه 4070 (5/63% ) عابر مرد و 2335 (5/36%) عابر زن دچار حادثه شده بودند. میانگین سن عابران حادثه دیده 47/19± 15/39 سال و میانگین سن رانندگان مقصر 38/12± 75/34 سال بود. مدل نهائی نشان داد که متغیرهای جنس، سن، موقعیت و مقصر بودن عابر و نوع گواهینامه راننده با متغیر وابسته دارای ارتباط معنی دار می باشند. حوادث منجر به مرگ در مردان، عابران ایستاده در کنار سواره رو، عابران مقصر و رانندگان دارای گواهینامه پایه 1 بطور معنی داری بیشتر بوده است.

نتیجه گیری: عوامل انسانی در شدت حوادث ترافیکی مرتبط با عابران پیاده در تهران نقش دارند. این عوامل رابطه زیادی با عوامل محیطی و وسیله نقلیه دارند. پژوهشهای بیشتر برای مشخص نمودن مکانیسم تاثیر هریک از این عوامل در بروز حوادث ترافیکی مرتبط با عابران پیاده و طراحی راهکارهای مناسب جهت ارتقاء فرهنگ ترافیک و رفتارهای ایمن در عابران و رانندگان نیاز است.

Background and aims: More than 40 percent of deaths of pedestrians in traffic accidents happen in Tehran. The aim of this study was to determine the impact of human factors was associated with an increased intensity of pedestrian traffic.

Methods: In this cross-sectional study, 6323 traffic injuries and 99 traffic deaths resulted from traffic accidents in pedestrian during 2013 in Tehran were investigated. Data was extracted from traffic police databases and in Tehran. In analytical analysis, logistic regression model was used to control for possible confounders

Results: In studied accidents, 4070 (63.5%) and 2335 (36.5%) of injured or died pedestrians were male and female, respectively. The mean age of injured pedestrians was 39.15 ± 19.47 years and the mean age of guilty drivers was 34.75 ± 12.38 years. The final model showed that gender, age, pedestrian position and fault, and type of driver's license are correlated to the dependent variable. The events leading to the death was significantly higher in men, pedestrians standing next to the roadway, pedestrians fault and drivers with grade 1 of driver license.

Conclusion: Human factors had much role in the severity of traffic accidents related to pedestrians in Tehran. These factors have a high correlation with environmental factors, and vehicles. More researches is needed to specifying mechanisms of effect of these factors in traffic accidents related to the pedestrians and designing strategies for promotion of traffic culture and safe behaviors in drivers and pedestrians.