摘要： زمینه و هدف: فرایندهای مراقبت بالینی بواسطه انسان محور بودن ارائه دهندگان و دریافت کنندگان خدمات از اهمیت بالایی از نظر خطای انسانی برخوردار می باشد. بخش اورژانس بیمارستان ها، از بخش هایی هستند که بروز خطاهای انسانی می تواند آسیب های فراوانی را به سلامت بیماران وارد نماید. این پژوهش با هدف ارزیابی خطاهای انسانی بخش اورژانس بیمارستان به روش شرپا و ارتباط آن با جو ایمنی پرستاران انجام گردید. روش بررسی: مطالعه ارزیابی ریسک خطای انسانی به روش شرپا در بخش اورژانس بیمارستان انجام گردید. پس از شناسایی فرآیندهای اصلی خدمات مراقبت های بالینی و پرستاری، وظایف و زیر وظایف مربوط به هر فرآیند با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی وظایف (HTA) تعیین شد و با استفاده از روش شرپا و روش بحث گروهی متمرکز با مشارکت پرستاران با تجربه و با سابقه کار در بخش اورژانس ارزایابی گردید. در بخش جو ایمنی این مطالعه بر روی 100 پرستار شاغل در بخش اورژانس بیمارستان و همچنین پرستاران دیگر بخش ها که که سابقه کار حداقل 3 سال در اورژانس داشتند، انجام شد. بمنظور تحلیل دقیق تر شرایط، وضعیت جو ایمنی در کارکنان بخش اورژانس توسط پرسشنامه استاندارد جو ایمنی با 22 گویه و در شش حیطه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی شغل، 10 فرآیند اصلی و 88 وظیفه و 760 زیر وظیفه بخش اورژانس بیمارستان شناسایی گردید. در ادامه با بکارگیری روش شرپا و تحلیل فرایند ها و وظایف و زیر وظایف شغلی، تعداد 610 حالت خطا شناسایی شد. از بین 10 فرایند اصلی مراقبت های بالینی، اجرای دستورات دارویی با 26/24%، اقدامات عمومی با 42/14% و مراقبت از سیستم تنفس با 45/12% جزء فرایتدهای با بیشترین پتانسیل ایجاد خطا شناسایی شدند. پس از تحلیل نتایج بروش شرپا، درصد خطاهای عملکردی برابر با 58% ، خطاهای بازبینی با 21%. خطاهای مربوط به تبادل اطلاعات با 9%، خطاهای انتخابی با 8% و خطاهای بازیابی با 4% محاسبه گردید. پس از تعیین نوع خطاها، اقدام به تعیین سطح ریسک خطاهای شناسایی شده گردید. نتایج نشان داد که در مجموع 144 خطا (24%) غیر قابل قبول، 194 خطا نامطلوب (32%)، 178 خطا (29%) قابل قبول با تجدید نظر و 94 خطا (15%) قابل قبول بدون تجدید نظر بود. نتایج بررسی جو ایمنی نیز نشان داد ارتباطات پرستاران با یکدیگر در محیط کار (05/0 > P-Value)، ارتباط پرستاران با پزشکان (05/0 > P-Value) از مهمترین مولفه های تأثیر گذار بر جو ایمنی پرستاران می باشد. در بررسی دیگر مؤلفه های جو ایمنی در محیط بیمارستان، مؤلفه های و آگاهی افراد و همچنین ارتباط با سوپروایزها بیشترین سهم را در برقراری جو ایمنی مثبت در سازمان بخود اختصاص دادند. نتیجه گیری: کاهش خطاهای فرایندهای مراقبت های بالینی بواسطه ماهیت مشاغل مرتبط با این بخش ها و پیامدهای جبران ناپذیر آنها اهمیت بالایی دارد. روش شرپا با ساختاری نظام مند و قدرتمند قادر به ردیابی خطاهای انسانی می باشد و در کنار بکارگیری پرسشنامه استاندارد جو ایمنی، تحلیلی درست و نزدیک به واقعیت از فرایند هایی که عامل انسانی بیشترین نقش را ایفا می نماید ارائه می دهد.
其他摘要： Background and aims: Human errors have great connection with patient's health and safety in clinical centers. Emergency departments of clinical centers can be deeply effected by human errors due to the importance and speciefity of the clinical process. This study was performed for assessment clinical care related human errors with SHERPA approach and its possible connection with nurse's safety climate.
Methods: The study performed on 100 nurses who served in two emergency departments of hospital and also all other departments which the nurses had the major of their experience in emergency department. A standard Safety attitude questionnaire was used for assessment of nurse's affective criteria on human errors rate. All clinical care processes were investigated for imprinting human errors by SHERPA approach and HTA method. All results were analysed by SPSS software.
Results: The results for human error identification and risk assessment by SHERPA approach was depicted for total 10 major processes and 88 major tasks, 610 errors could possibly affect the clinical care program quality and also patients and nurses. Performing drug orders with 148 (24%) was the major emergency department's process. The major types of identified errors were performance errors with 355 errors (58%). The numbers of checking errors were 129 (21%), the identified errors on communication were 54 (9%), the errors on selection were 49 (8%) and finaly, errors on fixing the problems (recovery errors) were 23 (4%). After determining the number and types of identified errors, risk priority number was calculated with stimation of occurance and severity of each risk. The risults demonstrated that from total identified errors, 144 errors (24%) were unacceptable, 194 errors were undesirable, 178 errors (29%) were minor errors with minimum correction needed and there were 94 errors (15%) with no consequences. The results of safety climate questionnaire showed that communication between nurses in clinical centers depends on age, job duration and gender (P-Value < 0.05). Comunication with physicians also depens on gender and job duration (P-Value < 0.05) and the results for nurses safety climate investigation demonstrated that parametrs such as knowledge and communicating with supervisors have most influence for domination of positive safety climate in clinicals centers and hospitals.
Conclusion: Preventing medical errors is a crucial part of ensuring quality patient care. Errors in clinical care and rehabilitation procedures have particular significance in ensuring quality care and patient safety.
关键词：مراقبت های بالینی; خطای انسانی; شرپا; جو ایمنی; اورژانس
其他关键词：Clinical care; Human error; SHERPA; Safety climate; Emergency department
Loading...
