摘要：مقدمه: مطالعه حاضر که با هدف بررسی کیفیت و انواع راه‌کارهای روانشناختی مورد استفاده در مبتلایان به ام اس صورت پذیرفت. روش: یک پژوهش کیفی، به شیوه پدیدار‌شناسی است. به این منظور15 آزمودنی به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق و تفسیر داده‌ها به روش کلایزی و رویکرد IPA جمع آوری شدند. یافته‌ها: دو خوشه به دست آمده در این حیطه عبارتند از: مکانیسم‌های دفاعی و راهبردهای انطباقی. چهار خوشه فرعی مرتبط با خوشه اصلی اول شامل مکانیسم‌های دفاعی؛ 1. پاتولوژیک، 2. نوروتیک، 3. نپخته و4. پخته میباشد. سه خوشه فرعی مرتبط با خوشه اصلی دوم شامل راهبردهای انطباقی؛ 1.مساله‌مدار، 2. هیجان‌مدار و3. مبتنی بر معنویت ومذهب. نتیجه‌گیری: استفاده از مکانیسم دفاعی انکار به عنوان فراوانترین مکانیسم‌دفاعی به همراه استفاده از مکانیسم‌های نوروتیک و نپخته منجر به کاهش سطح توانایی فرد در رویارویی با بیماری می‌شود، به علاوه اگرچه آزمودنی‌ها از هر سه دسته راهبردهای انطباقی برای سازگاری با بیماری بهره برده‌اند اما راهبردهای هیجان‌مدار راهبرد غالب این افراد میباشد. استفاده از مکانیسم دفاعی انکار در ارتباط با به‌کارگیری راهبردهای انطباقی جستجوی حمایت اجتماعی و اجتناب – فرار مشاهده می‌شود. راهبردهای انطباقی سازگارانه و راهبردهای معنوی/ مذهبی بیشتر در افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که از انسجام «خود» بالایی برخوردارند.
其他摘要：Objective: This study aimed to investigate quality psychological strategies which were applied by MS patients. Method: A phenomenological approach was adopted using a qualitative method and 15 participants were chosen none randomly on the basis of their availability. Deep interviews were carried out with fifteen MS patients and detailed information obtained from these interviews was analyzed using the Colizzi and the Interpretative Phenomenological Analysis methods. Result: Result of the present study indicated that two major categories in applied psychological strategies can be identified. Each of which was consist of several sub-categories. These were labeled as follows: 1. Defense mechanisms; “pathologic”, “neurotic”, “immature” and “mature”. 2. Coping strategies; “problem-focused coping”, “emotion-focused coping” and “coping based on spirituality and religion”. Conclusion: Use “denial” as a most common defense mechanism with the “neurotic” and “immature” defense mechanism lead to reduce the level of individual ability in dealing with disease. Although each of the three categories of coping strategies was used but often the participants use the emotion-focused coping. In most common case, using of “denial” as a defense mechanism was viewed in relation with “seeking social support” and “avoidance – escape” as a coping strategy. Adaptive coping and religion/ spirituality strategies was used in patients with higher levels of self-integrity.
