زمینه و هدف: در سالهای اخیر، فناوری پلاسمای سرد علیرغم برخی چالشها و محدودیتها توانسته است نتایج مطلوب و موفقیتآمیزی در کنترل انتشارات منابع ساکن و متحرک کسب کند. آلاینده CO به عنوان یکی از گازهای سمی ناشی از انتشارات منابع متعدد بوده و مواجهه شاغلین با آن در محیطهای داخلی و بیرونی از دغدغههای اصلی جهان امروزی میباشد. مطالعهی حاضر با هدف حذف آلاینده CO بوسیله فناوری پلاسمای سرد با رویکرد بررسی نقش عوامل مهم مطرح در کارآیی حذف آلاینده CO با در نظر گرفتن ملاحظات فنی و اقتصادی در طراحی راکتور انجام گرفته است.
روش بررسی: یک راکتور هم محور DBD متشکل از دو لولهی متحدالمرکز درونی و بیرونی بهعنوان ماده دیالکتریک و الکترود تنگستن بهعنوان کاتد (در مرکز) و ورقه فویل مسی در نقش آند (در بیرون) مورد استفاده قرار گرفت. عوامل مورد بررسی در این مطالعه، تاثیر دما، زمان ماند، گاز احیاء کننده و شدت جریان ناشی از ولتاژ منبع تغذیه بر روی کارآیی حذف آلاینده بوده است. تعداد نمونه مورد بررسی بر اساس طراحی آزمایش و روش نمونهبرداری برپایهی روش استاندارد ASTM D5835 تعیین گردید. آزمایشها در دو سطح و چهار سطح انجام گرفت و آنالیز دادهها و نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 22 انجام گرفت.
یافتهها: شرایط بهینهی میانگین حذف کربن مونوکساید با کارآیی حدود 29-28 % برای ترکیب گازی با دمای 110 درجه سانتیگراد، نسبت پروپان به کربن مونوکساید 05/0، زمان ماند 71/0 ثانیه و انرژی ورودی ویژه معادل j/l 1400 -1000 از مهمترین نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر و از گزینه های مطلوب اولیه در تحقیقات آتی برای کاربردپذیری فناوری پلاسمای سرد میباشند.
نتیجهگیری: از بین عوامل مهم مورد بررسی، زمان ماند و دما تاثیر معنی داری بر کارآیی حذف آلاینده نشان دادند در حالیکه، بهدلیل ساختار مولکولی- شیمیایی گاز CO و پیچیدگی شرکت طی واکنشهای اکسیداسیون- احیاء در راکتور پلاسمای سرد حضور و غلظت گاز احیاکننده پروپان در کارآیی حذف نقش و تاثیر بسزائی را نشان نداده است. لذا، در نظر گرفتن عوامل مربوط به افزایش دانسیتهی الکترون، ترکیب مخلوط گازی و ویژگی های هندسی در فاز طراحی می تواند نقش کلیدی در بهینه سازی شرایط دمایی و زمان ماند آلاینده ایفا کند.