摘要：Bu çalışmada 2017 yılında yeniden düzenlenen Türkiye’de ilk ve ortaöğretimde zorunlu yabancı dil dersi olarak okutulan İngilizce dersi öğretim programlarının incelenmesi ön görülmüştür. Öğrenme kazanımlarının daha çok hangi bilişsel düzeye göre hazırlandığını (alt basamak/ üst basamak) ve ilgili programların bu anlamda önemli ölçüde farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya çıkarmak için bu kazanımları çözümlemek suretiyle iki öğretim programı karşılaştırılmıştır. İlköğretim kademesinde 4.-8. sınıf öğretim programları ile ortaöğretim kademesinde 9.-12. sınıf öğretim programlarında yer alan öğrenme kazanımları belge çözümlemesi yöntemiyle SOLO sınıflandırmasında esas olan dört düzeye ayrılmıştır: (i) tekli yapısal, (ii) çoklu yapısal, (iii) ilişkisel yapı ve (iv) soyut yapı. Bulgular, özellikle ilköğretim programında yer alan kazanımların çoğunun tekli yapısal ve çoklu yapısal düzeyde hazırlandığını ve bunların ortaöğretim programında yerlerini, sırasıyla çoklu yapısal ve ilişkisel yapı düzeyinde hazırlanmış kazanımlara bıraktığını ortaya çıkarmıştır. Bu bağlamda kazanımların öğrencilerin üst basamaktan çok alt basamak becerilerine uygun olarak hazırlandığı anlaşılmaktadır. Çalışma bulguları genel olarak, ilköğretim programında yer alan kazanımların ilgili programın temel amacına ve her sınıf düzeyinde belirtilen ortak yeti açıklamalarına uygun olarak oluşturulduğunu fakat ortaöğretim programında yer alan kazanımların programın genel amacından uzak kaldığını göstermektedir. Çalışmada söz konusu bulgular ile ilgili olarak, İngilizce dersi öğretim programı tasarımı konusunda uygulama önerileri ile çalışmanın sınırlılıklarına istinaden ileride yapılabilecek çalışmalara ilişkin önerilerde bulunulmuştur.
其他摘要：The current research was projected to scrutinize the newly revised teaching programmes for the English as a foreign language (EFL) course (2017) that is offered as the compulsory parts of primary and secondary education in Turkey. It exclusively compared the two programmes through an analysis of the intended learning outcomes (ILOs) based on SOLO taxonomy to see whether they correspond to lower or higher order skills in primary and secondary education, and to see whether the programmes significantly differ in this concern. The ILOs in EFL teaching programmes for 4th to 8th grades in primary education, and from 9th to 12th grades in secondary education were analysed through document analysis method, and categorised into four levels of the taxonomy: (i) uni-structural, (ii) multi-structural, (iii) relational, and (iv) extended abstract. The findings displayed that the ILOs were prepared mostly at uni-structural and multi-structural levels especially in primary EFL education, and that they began to be replaced by multi-structural and relational ILOs, respectively in secondary education. Apparently, they were extensively designed to address students’ lower- rather than higher-order cognitive skills. The findings, by and large, indicated that the primary EFL ILOs comply with the general objective of the teaching programme (A2 proficiency level in English), and core competencies identified for each grade whereas a clear mismatch was found between the objective of secondary EFL programme (B2 proficiency level in English) and the ILOs identified in the programme. Accordingly, the study suggests a couple of practical implications on EFL curriculum design, and concludes with a few suggestions for further directions.
关键词：Öğrenme çıktısı; İlköğretim; Ortaöğretim; SOLO taksonomisi; İngilizce öğretim programı
