摘要：Bu çalışmada sözlü iletişim en küçük birimleri olan sesler (ünsüzler) incelenmiştir. Muş il merkezinde yaşayan ve 7 yaş 6 ay ile 10 yaş 6 ay arasında olan çocukların Türkçedeki ünsüzleri sesletim becerileri analiz edilmiştir. Analizler yapılmadan önce çocuklara yazarlar tarafından Ankara Artikülasyon Testi uygulanmıştır. Çocukların bu teste verdikleri yanıtlar onlar için hazırlanan cevap anahtarlarına kaydedilip elde edilen verilerin analizi SPSS 15 (Statistical Package for the Social Sciences) programı yardımıyla gerçekleştirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde betimleyici istatistik yöntemlerden yararlanılmış, sorulara verilen yanıtlar frekans ve yüzdesel olarak tablolara aktarılmıştır. Bulgular bölümünde yapılan analizler sonucunda yaş ve cinsiyetin sesletimde önemli değişkenler olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada dikkat çeken bir diğer bulgu ise kız ve erkeklerin sesleri telaffuz etme becerilerinin yaşa bağlı olarak değişmesidir. Aynı şekilde çalışmaya katılan bütün çocukların ünsüzleri pozisyona bağlı olarak farklı telaffuz ettikleri veya telaffuz edemedikleri belirlenmiştir. Bazı seslerin çoğu yaş grubunda kız ve erkek çocukları tarafından doğru ve başarılı şekilde telaffuz edildiği sonucuna varılmıştır.
