摘要：Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin iş yaşamında algıladıkları yalnızlık ile algıladıkları sosyal destek arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Samsun ili merkez ilçelerinde görev yapan 170 ilköğretim okulu öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada “Öğretmen Mesleki Sosyal Destek Ölçeği” ve “İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği” olmak üzere iki veri toplama aracı kullanılmıştır. Araştırma verilerine göre öğretmenler iş yaşamında yalnızlığı ve sosyal desteği düşük düzeyde yaşamaktadırlar. Ayrıca araştırma sonucuna göre; iş yaşamında yalnızlık ile sosyal destek arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki vardır. Öğretmenlerin iş yaşamında algıladıkları yalnızlık ile sosyal destek düzeyleri cinsiyet ve branş değişkenine göre anlamlı bir değişme göstermezken, kıdem değişkenine göre anlamlı bir değişme göstermektedir. Kıdemi 10 yıldan daha fazla olanların algıladıkları iş yaşamında yalnızlık düzeyleri daha yüksektir. Anahtar Sözcükler: Algılanan Sosyal Destek, İş Yaşamında Yalnızlık, Öğretmen
