摘要：Bu araştırmanın amacı , kişiler arası sorun çözme ve akademik güdülenme arasında ilişkilerin ve kişilerarası problem çözmenin akademik güdülenmeyi anlamlı düzeyde yordayıp yordamadığının belirlenmesidir. Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yürütülmüştür. Araştırmanın katılımcıları tesadüfi küme örneklemi ile seçilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu oluşturan lise öğrencilerinin 355’i kız ve 232’i erkek öğrenciden oluşmaktadır. Öğrencilerin yaşları 14-19 arasında olup ortalaması 16.15 (Ss:0.94)’dır. Veriler, kişiler arası problem çözme envanteri (Çam ve Tümkaya, 2008) ve akademik güdülenme ölçeği (Bozanoğlu, 2004) ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde Pearson momentler çarpım korelasyon katsayısı tekniği ve regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre, Yapıcı Problem Çözme (YPÇ) (r=.442, p <.01), Israrcı Sebatkâr Yaklaşım (ISY) (r=.366, p <.01) ve Akademik Güdülenme arasında önemli pozitif ilişki bulunmuştur. Kişilerarası problem çözme akademik güdülenmedeki varyansın %22’sini açıklamaktadır. Ayrıca yapıcı problem çözme ( β=.339, p<.01) ve ısrarcı sebatkâr yaklaşımın ( β=.182, p<.01) akademik güdülenmenin önemli yordayıcıları olduğu görülmüştür. Anahtar sözcükler: kişilerarası problem çözme, akademik güdülenme
