摘要：پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بازی درمانی گروهی بر بهبود روابط بین فردی و پذیرش اجتماعی در دانشآموزان با آسیب شنوایی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان با آسیب شنوایی دختر کلاس‌های چهارم تا ششم شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی شهرستان رشت در سال تحصیلی 94-1393 بودند. از این دانشآموزان نمونهای به حجم 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند. برنامه مداخله بازی درمانی گروهی به مدت 12 جلسه 45 دقیقهای برای شرکت کنندگان گروه آزمایشی اجرا شد، درحالی‌که شرکت کنندگان گروه گواه چنین مداخله‌ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه‌های روابط بین همسالان والتر دبلیو هادسون و مقبولیت اجتماعی فورد و رابین ارزیابی شدند. نتایج آزمون t، تفاوت میانگین پیش آزمون با پس آزمون متغیر روابط بین فردی را نشان داد. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی گروهی بر بهبود روابط بینفردی و افزایش پذیرش اجتماعی دانش آموزان با آسیب شنوایی تأثیر دارد. بنابراین در آموزش دانش آموزان با آسیب شنوایی، بازی و بازی درمانی باید به‌عنوان یکی از محورهای اصلی توان‌بخشی توسط متخصصان و معلمان در نظر گرفته شود.
关键词：دانشآموزان با آسیب شنوایی;بازی‌درمانی گروهی;پذیرش اجتماعی;روابط بینفردی
