摘要： U svoja arheološka istraživanja baštine Rui Gomes Coelho kreće iz kritičke pozicije s obzirom na njezinu ulogu u izgradnji Zapadnog svijeta i konstituiranju suvremenih nacionalnih država te njezinu spregu sa strukturama moći. Tome suprotstavlja poimanje baštine kao procesa koji sukobljava različite političke pozicije. U razgovoru se dotaknuo glavnih teorija i metoda koje su pokrenule i oblikovale nove tendencije unutar polja heritologije, progovorio o poziciji i iskustvu arheologa u tom "disonantnom" polju te o istraživanju koje je proveo u Brazilu na bivšim plantažama kave proučavajući instituciju ropstva i posebno ulogu krajolika u njegovu održavanju kroz ono što naziva "senzornim režimom" ropstva. Usto, u razgovoru je tematizirano kolonijalno nasljeđe u javnom prostoru suvremenog Portugala, inicijative za njegovu dekolonizaciju te Coelhovo viđenje lokalnog protuhegemonijskog nasljeđa narodnooslobodilačke borbe.
