期刊名称：Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie
印刷版ISSN：2084-7963
电子版ISSN：2391-7903
出版年度：2019
卷号：16
期号：2
页码：87-95
DOI：10.12775/SE.2019.0028
出版社：Uniwersytet Mikołaja Kopernika
摘要：Rozpatrywanie spuścizny Stanisława Vincenza w kategoriach literatury dokumentu osobistego prowadzi do wyodrębnienia trzech grup tekstów. Wspomnienia przyjaciół mają charakter publicystyczny albo literacki, korespondencja pisarza odsłania prywatny dialog. Trzecią grupę tworzą Dialogi z Sowietami , interview przeprowadzony przez Johna Marbacha oraz zapiski drugiej żony, Ireny Vincenzowej, ogłoszone w „Regionach” jako Rozmowy ze Stanisławem Vincenzem . Teksty Vincenza naznaczone są powściągliwością, co wynika zarówno z poetyki listów, wykładów czy solilokwiów, jak i praktyki dyktowania żonie większości wypowiedzi epistolarnych. To pośrednictwo zmieniało sytuację komunikacyjną: wprowadzało świadka, słuchacza i współtwórcę/współautora listu (drugi podmiot). Najpełniejszym odbiciem osobowości pisarza, rejestrującym szeroką skalę emocji, są również dwupodmiotowe zapiski Ireny Vincenzowej oraz zmieszane gatunkowo bruliony, w których strumień materiałów warsztatowych zlewa się z notatkami diariuszowymi. Badanie Vincenzowskiej intymności wyrażonej wymaga rozpoznania podmiotowości w poszczególnych tekstach, ich kontekstów sytuacyjnych i materialnego upostaciowania oraz – przede wszystkim – zasobu utrwaleń zapisowych. Analiza przekazów i rekonstrukcja praktyk piśmiennych i nawyków autorskich pozwala na trafne opisanie dziejów konkretnego artefaktu – takie postępowanie tożsame jest z założeniami antropologii pisma, lecz najlepsze efekty obiecuje w perspektywie tekstologiczno-edytorskiej.
其他摘要：Considering the legacy of Stanisław Vincenz as the literature of a personal document leads to isolating three groups of texts. While the memoires of his friends are journalistic or literary in character, the writer’s correspondence reveals a private dialogue. The third group is made up of Dialogues with the Soviets , an interview conducted by John Marbach and the notes of his second wife, Irena Vincenz, published in “Regiony” magazine as Conversations with Stanisław Vincenz. Vincenz’s texts are marked by restraint, which results from both the poetics of letters, lectures and soliloquies, as well as the practice of dictating the majority of his epistolary statements to his wife. This mediation changed the communicative situation: it introduced a witness, listener and co-author of the letter (a second subject). The most complete reflection of the writer’s personality, registering a wide range of emotions, are also the double-subjective notes of Irena Vincenz and the mixed-genre drafts in which the stream of workshop materials blends with diary notes. The study of Vincenz’s expressed intimacy requires the recognition of subjectivity in individual texts, their situational contexts and material representation, and, above all, the reservoir of written records. The analysis of messages and the reconstruction of writing practices and authorial habits allows for accurate description of the history of a particular artifact: such way of conduct is identical to the assumptions of the anthropology of writing, but it promises the best results in a textological and editorial perspective.
关键词：Stanisław Vincenz;intymistyka;tekstologia i edytortwo;antropologia pisma;Irena Vincenz;żywa mowa;praktyki piśmienne;rozmowy;listy;bruliony
其他关键词：Stanisław Vincenz;intimistics;textology and editing;anthropology of writing;Irena Vincenz;living speech;writing practices;conversations;letters;drafts
