摘要：سازمان ها ممکن است به ناچار اقدام به تعدیل نیروی انسانی نمایند .همانگونه که به تعویق‌انداختن یا پرهیز از تعدیل نیرو در مواقع ضروری میتواند تهدیدی جدی برای سلامت و بقای کسب‌وکار باشد، انجام نادرست آن هم می تواند ضرر و تبعات منفی برای سازمان داشته باشد . بنابراین هدف این پژوهش بررسی ادراک از عدالت در تعدیل نیرو و تأثیر آن بر تمایل به ترک خدمت کارکنان بازمانده با در نظر گرفتن متغیر میانجی احساس گناه. می باشد . از ابزار پرسشنامه و روش توصیفی- همبستگی برای انجام پژوهش استفاده شده است . برای تحقق هدف پژوهش، از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، به توزیع 342 پرسشنامه در میان کارکنان باقی‌مانده از تعدیل نیرو در یکی از شرکت های قطعه سازی خودرو پرداختیم .داده‌های حاصل از پرسشنامه را با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم‌افزار PLS تجزیه‌وتحلیل شده‌اند. یافته‌ها نشان داد ادراک از عدالت در کوچک‌سازی توسط کارکنان باقی‌مانده با احساس گناه آنان رابطه معکوس دارد بدین معنا که هرچه کارکنان تعدیل نیرو را ناعادلانه‌تر درک کنند. احساس گناه بیشتری خواهند داشت و احساس گناه کارکنان موجب ، افزایش تمایل به ترک خدمت انان می گردد.
关键词：تعدیل نیرو;عدالت ادراک شده;احساس گناه;تمایل به ترک خدمت
