摘要：سیاست پولی بهینه، آن است که کمترین زیان اجتماعی را داشته باشد. تابع زیان مقام پولی، دربردارندۀ مؤلفه‌‌های کلیدی و مهمی جهت دستیابی به کمترین زیان اجتماعی است. این تابع، که چارچوبی مناسب جهت استخراج سیاست‌های بهینۀ پولی است، مبتنی بر اهداف اقتصاد کلان و قیود و واقعیت‌های موجود یک نظام طراحی می‌شود و نمی‌تواند مستقل از مبانی ارزشی حاکم بر یک نظام اقتصادی باشد. در این مقاله، اهداف تابع زیان مقام پولی مبتنی بر اهداف بانکداری اسلامی و سازگار با شرایط اقتصاد ایران استخراج و با قید منحنی فیلیپس تعمیم یافته تصریح می‌شود و سیاست پولی مبتنی بر حجم پول براساس سری زمانی سال‌های 1358تا 1392 و الگوی ARDL برآورد می‌گردد. نتایج ناشی از حل مسئلۀ بهینه‌یابی تابع زیان مقام پولی نشان می‌دهد که در یک فرآیند بهینه، رشد اقتصادی باید مبتنی بر برآیند رشد، هدف‌گذاری شود و کاهش شکاف درآمدی، به صورت توأمان باشد. همچنین، در ساختار فعلی اقتصاد، مقام پولی نمی‌تواند به تنهایی ضامن تحقق اهداف رشد اقتصادی، توأمان با کاهش شکاف درآمدها و کاهش شکاف بیکاری باشد؛ بنابراین حرکت به سمت تقویت بیشتر بازارهای مالی و ارتباط آن با سیاست‌های پولی ضروری است.
关键词：بانکداری اسلامی;تابع زیان;سیاست پولی;ARDL;اقتصاد ایران
