摘要：آموزش مفاهیم معنوی، به ویژگی‌های متربی از جمله ویژگی‌های روان‌شناختی نیاز دارد و توجه یا دقت یکی از توانایی‌های مهم شناختی است که بدون آن یادگیری و تربیت معنوی روی نخواهد داد. در این راستا، هدف این مقاله بررسی نقش و جایگاه روند تحول انواع توجه کودکان در میزان آموزش‌پذیری جنبه‌های معنوی بود. در این پژوهشِ توصیفی−استنادی، از منابع مختلف، برای رهیافت تربیت معنوی براساس انواع توجه استفاده شد. این بررسی نشان داد براساس الگوی تحولی توجه بینایی، شنوایی، انتقالی، پایدار، انعطاف‌پذیر، معطوف‌شده، انتخابی و تقسیم‌شده در تربیت معنوی کودکان نمی‌توان از یک شیوۀ یکسان آموزش استفاده کرد. همچنین، در این راستا جنسیت و سن کودکان نقشی مهم دارند و نکات مهمی برای مربیان معنوی دربردارند. تربیت معنوی ابعاد و پیچیدگی‌های مختلفی دارد که تحقق آن بدون ملاحظه تحول انواع توجه در گروه‌های مختلف سنی کودکان امکان‌پذیر نیست و به پژوهش‌های بیشتر در این‌باره نیاز است.
其他摘要：Teaching spiritual concepts requires some characteristics in the trainee, including psychological features. Attention is one of the important cognitive abilities without which no spiritual education and learning would happen. Accordingly, the present article seeks to investigate the role and status of the process of ‘attention’ in children in the extent to which they accept spiritual education. In this descriptive-documentary study, we have used the approach of spiritual education based on various types of education. The study showed that according to evolutionary model, attention is classified as follows: visual, auditory, transitional, stable, flexible, focused, selective and divided, and one cannot use just one method in spiritual education of children. Besides, children’s sex and age have special role in this regard, and include important points for spiritual educators. Spiritual education has various aspects whose realization is not possible without considering the evolution of various types of attention, and it requires more study and research.
