摘要：درونی‌سازی و ترویج ارزش‌های اسلامی از جمله عفاف و حجاب نیازمند روندی مؤثر و تدریجی است که در ایران، آسیب‌های جدی در این فرایند مشهود بوده است. این مقاله درصدد ارائه مدلی نظری برای بررسی آسیب‌های روش تربیت عفاف در جامعه ایرانی است. پرسش اصلی این است که براساس چه مدل نظری می‌توان آسیب‌های تربیت عفاف در ایران را بررسی کرد؟ این مقاله با روش تحلیل محتوای متون دینی، آثار تربیت اسلامی و تحقیقات حوزه عفاف و حجاب و روش استقرایی به تدوین مدل و سپس با نظرسنجی از متخصصان علوم اسلامی، به سنجش اعتبار این مدل نظری پرداخته است. براساس نتایج تحقیق، متخصصان ضمن تأیید بررسی آسیب‌های تربیت عفاف در پنج حوزه خانواده، محیط‌های آموزشی، رسانه‌ها، نهادهای حکومت و موقعیت‌های مذهبی، تأثیر گویه‌های خانواده و محیط‌های آموزشی، را بالاتر از سایر حوزه‌‌ها ارزیابی کردند.
其他摘要：Internalization and promotion of Islamic values including Hijab and modesty necessitate an effective and gradual movement. In Iran, however, serious defects have been visible in this trend. The present research is seeking to offer a theoretical model for investigating the defects of method of teaching modesty in Iranian society. The main question of the research is what the proper theoretical model for investigating the defects of method of teaching modesty in Iran is. The study was conducted through content analysis of religious texts, the works on Islamic education, and the researches in the sphere of modesty and Hijab to formulate a model and, having collected the comments of experts in Islamic sciences, assessed the validity of this theoretical model. Based on the findings of the research, the experts confirmed the defects in the sphere of teaching modesty in five domains of family, educational milieus, media, governmental institutes and religious situations, and maintained that the effect of the items of family and educational milieus is greater than other domains.
