摘要：قرآن کریم کتاب تربیتی است که خداوند متعال، در آن هم به‌طور مستقیم از روش‌هایی برای تربیت پیامبر اکرمn و سایر مردم استفاده کرده است و هم روش‌هایی را به پیامبر و دیگران برای تربیت آموخته است. هدف این پژوهش بررسی این مسئله است که آیا مربیان انسانی می‌توانند از روش‌های تربیتی خداوند در قرآن کریم به منظور تربیت انسان‌ها استفاده کنند یا اینکه روش‌های تربیت قرآن کریم ویژه خداوند است و مربیان انسانی نمی‌توانند در تربیت از آنها استفاده کنند؟ این تحقیق برای پاسخ به این پرسش از روش تحلیل و تفسیر آیات قرآنی استفاده کرده و به هشت دسته دلیل بر جواز استفاده مربیان از روش‌های تربیت الهی در قرآن کریم دست یافته است که عبارتند از: هدف تربیتی و هدایتی قرآن، عمومیت و عقلایی بودن زبان قرآن، توصیه به تدبر و تفکر در آیات قرآنی، دستور قرآن به تمسک به حبل‌الله، خلیفه بودن انسان برای خدا، الگو بودن پیامبر و جواز استفاده آن حضرت از روش‌های الهی و نظایر آن.
其他摘要：Quran is a book which has used direct educational methods for the education of prophets and people and has taught prophets and others some methods of education; the aim of this research is the investigation of the issue that whether human trainers can use the heavenly methods for education of the people or they are God-specific and cannot be used in the education of people. The methodology used in this study is interpretive analytic in the verses of Quran which are classified into eight groups: the guiding and educational aim of Quran, rationality and generality of the language of Quran, recommendation to thinking in qur'anic verses, order of Quran in resorting to hablolah, Caliph being of human for God, model of the prophet for the people, and the validity of using prophet's methods and the like.
关键词：روش تربیتی;تربیت قرآنی;تربیت الهی;تعمیم‌پذیری;خلیفة الله
其他关键词：educational method; Quranic education; divine education; generalizability; Caliph of God
