摘要：هدف از تدوین این مقاله، تبیین معرفت‌شناسی از دیدگاه سهروردی و استنباط دلالت‌های تربیتی آن است. این پژوهش از نوع تحقیق کیفی است که ساخت نظریه را هدف قرار داده و از بالاترین سطح تأویل و انتزاع برخوردار است و براساس نظر اسمیت مبنی بر امکان استنتاج دلالت‌های تربیتی از فلسفه خاص و اینکه بین فلسفه و تعلیم و تربیت رابطه وجود دارد، به تبیین و استخراج دلالت‌های تربیتی معرفت‌شناسی فلسفه اشراق سهروردی پرداخته است. سهروردی معرفت را محصول تقابل و تعامل استدلال عقلی و درک شهودی می‌داند که حصول آن جز از طریق سلوک و تصفیه باطن امکان‌پذیر نیست. او بر این عقیده است که از طریق «تجربه حضوری» است که سالک می‌تواند پاره‌ای از حقایق را مستقیم و بدون میانجی بشناسد و نسبت به آنها علم پیدا کند؛ لذا این نوع معرفت‌شناسی مستلزم شکل ویژه‌ای از اهداف، اصول، معلم و شاگرد، برنامه درسی و ارزشیابی در تعلیم و تربیت است که در این مقاله به آنها پرداخته شده است.
其他摘要：This article aims to explain epistemology in the view of Sohrevardi and infer its educational implications. This is a qualitative, theory-building research with the highest level of interpretation and exaction, based on Smith’s view that validates the possibility of concluding educational implications from a certain philosophy and that there is a relationship between philosophy and education, which explains and deduces the educational implications of epistemology in Sohrevardi’s Eshragh philosophy. Sohrevardi believes that cognition is the product of reciprocity and collaboration of rational reasoning and intuitive perception, which is impossible to attain except by self-purification. He believes one can intuitively recognize parts of reality directly and without a mediator. Therefore, this type of epistemology requires a special form of goals, bases, teacher and student, curriculum and evaluation in education, which have been studied in this article
