摘要:هدف این مطالعه، بررسی رابطۀ بین عوامل جامعهشناختی و رفتار زیستمحیطی شهروندان شهر شیراز است و در آن از الگوی رفتار زیستمحیطی کالموس و اجیمن (2002) بهمنزلۀ چارچوب نظری استفاده شده است. روش پژوهش، پیمایش و جمعیت آماری شامل همۀ افراد بالای 15 سال در 11 منطقۀ شهر شیراز است که براساس فرمول کوکران حجم کل نمونه 384 نفر محاسبه شده است. نمونههای آماری با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای به دست آمدهاند و ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. طبق نتایج بهدستآمده، 8/60 درصد از افراد نمونه رفتار زیستمحیطی متوسط، 3/20 درصد پایین و 1/6 درصد بالا داشتهاند. در سطح روابط دومتغیره، یافتهها نشان میدهند بین عوامل جامعهشناختی سن، آگاهی زیستمحیطی، دانش زیستمحیطی، پیوند عاطفی با محیط زیست، نگرش زیستمحیطی، مرکز کنترل، ارزش زیستمحیطی، اولویت، مسئولیت و انگیزه و بین عوامل زمینهای شامل جنسیت، وضعیت اشتغال و میزان درآمد با رفتار زیستمحیطی رابطۀ معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان میدهند متغیرهای مستقل آگاهی زیستمحیطی، پیوند عاطفی با محیط زیست، جنسیت، سن، درآمد و مرکز کنترل، 7/41 درصد متغیر وابستۀ رفتار زیستمحیطی را تبیین میکنند.