摘要：یکی از مهمترین کارکردهای مدرسه، جامعه‌پذیری دانش‌آموزان است که نبود آن، به کجرفتاری دانش آموزان خواهد شد. هدف اصلی مقاله حاضر، بررسی عوامل و مؤلفه‌های مدرسه و تأثیر آنها بر کجرفتاری دانش‌آموزان است. چهارچوب نظری تحقیق، ترکیبی از نظریه‌های فشار عمومی اگنیو (1992)، پیوند اجتماعی هیرشی (1969) و پیوند افتراقی ساترلند (1939) و با کنترل متغیر وضعیت خانواده دانش آموزان است. روش تحقیق کمی- پیمایشی است و جامعه آماری آن 13686 نفر دانش آموزان پسر دبیرستان‌های دولتی شهر یزد هستند که در سال تحصیلی 87-88 مشغول به تحصیل بوده‌اند. بنابراین، از میان آنها200 نفر با محاسبه فرمول کوکران انتخاب شدند که از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی به طور خود ابزار به پرسش‌نامه پاسخ دادند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مؤلفه‌های مدرسه؛ یعنی متغیر تعامل اولیاء و برنامه درسی مدرسه، با تعلق فرد با مدرسه رابطه‌ی مستقیم و معناداری وجود دارد و همچنین، متغیرهای مناسبات اولیای مدرسه با فرد، برنامه درسی مدرسه، تعلق فرد با مدرسه و همنشینی با دوستان منحرف، رابطه معناداری با کجرفتاری فرد در مدرسه دارند که از میان مؤلفه‌های فوق تعامل منفی اولیای مدرسه با فرد تأثیر بیشتری بر کجرفتاری فرد در مدرسه داشته است و بین تعلق فرد به مدرسه و پیوند افتراقی با دوستان منحرف، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.
关键词：کجرفتاری;تعلق فرد با مدرسه;تعامل با اولیای مدرسه;دانش آموزان
