摘要：هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر فرآیند داوری بر کاهش تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق و مقایسه‌ی آن با فرآیند مشاوره می‌باشد. در این راستا 15 زوج داوری و 15 زوج مشاوره به صورت نمونه‌ی در دسترس از زوجین مراجعه‌کننده به مرکز "مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق" سازمان بهزیستی شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. روش پژوهش شامل دو روش: 1) توصیفی از نوع پیمایش 2) نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون بوده است. در این پژوهش برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی تعارضات زناشویی ثنایی و براتی و همچنین پرسشنامه‌ی محقق ساخته‌ی تعارضات زناشویی قلیلی و فاتحی‌زاده استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که فرآیند داوری بر کاهش تعارضات زناشویی و ابعاد آن در زوجین متقاضی طلاق مؤثر نبوده است(p>0.05) در صورتی که فرآیند مشاوره بر کاهش تعارضات زناشویی و ابعاد آن در زوجین متقاضی طلاق مؤثر بوده است(p0.05).
