摘要：هدف این پژوهش، تدوین الگوی زوج‌درمانی شخصیتی - سیستمی و بررسی اثربخشی این الگو بر سازگاری زناشویی زوج‌های شهرستان شهرضا بود. این پژوهش به شیوة کمی انجام گرفت و در آن از روش پژوهش نیمه‌تجربی و از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. اعضای گروه آزمایش و کنترل قبل از شروع جلسات پیش‌آزمون را تکمیل کردند. سپس زوج‌های گروه آزمایش در جلسات مداخله‌ای مبتنی بر رویکرد سیستمی - شخصیتی (شامل 9 جلسه زوج‌درمانی سیستمی و 9 جلسه زوج‌درمانی شخصیتی) شرکت کردند. در پایان نیز هردو گروه به پس‌آزمون پاسخ دادند. داده‌های به‌دست‌آمده برای بررسی میزان تأثیر الگوی زوج‌درمانی با نرم‌افزار spss16 تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره بین افراد گروه آزمایش و گواه در متغیر وابسته یعنی سازگاری زناشویی و ابعاد آن (توافق، ابراز محبت، هم‌بستگی و رضایت) تفاوت معناداری را نشان دادند. بر اساس نتایج این پژوهش، اثربخشی الگوی زوج‌درمانی شخصیتی - سیستمی بر سازگاری زناشویی و تمام ابعاد آن (توافق، ابراز محبت، هم‌بستگی و رضایت) تأیید شد.
