摘要：هدف از این پژوهش، ارائه مدلی برای بررسی تأثیر راهبردهای الگوی تفکر سازنده خود ـ رهبری بر خود ـ کارآمدی از طریق اثر گالاتیا در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان بود. 350 دانشجو به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای در این پژوهش شرکت کردند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه خود ـ رهبری هاوتن و نک، پرسشنامه خود ـ کارآمدی شوارز و جروسالم و یک پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش خود ـ انتظاری مثبت بود. داده‌ها به وسیله مدل تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که خود ـ گویی (0001/0p=)، تصورات ذهنی (0001/0p=) و باورها و مفروضات دانشجویان (002/0p=) روی خود ـ انتظاری مثبت آن‌ها تأثیر دارد؛ خود ـ انتظاری مثبت دانشجویان (0001/0p=) روی خود ـ کارآمدی آن‌ها تأثیر دارد و خود ـ گویی (001/0p=)، تصورات ذهنی (0001/0p=) و باورها و مفروضات دانشجویان (0001/0p=) روی خود ـ کارآمدی آن‌ها تأثیرگذار است. نتایج پژوهش نشان داد که راهبردهای الگوی تفکر سازنده قادرند تغییرات متغیر خود ـ کارآمدی را به‌طور معنی‌داری پیش‌بینی کنند.
关键词：اثر گالاتیا;خود ـ گویی;تصورات ذهنی;باورها و مفروضات;خود ـ کارآمدی
