摘要：ذهن‌آگاهی به عنوان مبنایی برای درمان‌های روان‌شناختی، نظارتی پایدار بر شرایط جاری است. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین ذهن‌آگاهی و کارکردهای توجّهی پایدار و انتخابی است. این مطالعه به صورت مقطعی در40 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه نمونه‌گیری در دسترس اجرا شد. آزمون‌های عصب‌شناختی عملکرد مداوم و استروپ و مقیاس ذهن‌آگاهی به عنوان ابزارهای پژوهش برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شدند. رابطه متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون ارزیابی شد. با افزایش ذهن‌آگاهی میزان خطا و زمان پاسخ آزمون‌ها کاهش می‌یابد. این رابطه در خصوص زمان پاسخ آزمون عملکرد مداوم معنی‌دار شد (05/0 P= ). بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر ذهن‌آگاهی، نه با کارکردهای توجّه انتخابی، بلکه با کارکردهای توجّه پایدار مرتبط است. این یافته با ماهیّت ذهن‌آگاهی به عنوان نظارت مستمر و پایدار بر وقایع جاری، قابل توجیه است.
