摘要：هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسة اثر نوشیدن شیر، شیرسویا و آب بر آبگیری مجدد و زمان رسیدن به خستگی در دختران جوان تمرینکرده بود. هشت دختر تمرینکرده (سن 74/0 ± 37/21 سال، شاخص تودة بدن 49/1 ± 062/22 کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی 83/1 ± 09/43 میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه) به‌عنوان آزمودنی در پژوهش حاضر شرکت کردند. آزمودنیها فعالیت تناوبی را روی تردمیل با شدت 75 درصد ضربان قلب بیشینه در دورههای 20 دقیقهای برای کاهش وزن 17/0 ± 8/1 درصد تودة بدن اجرا کردند و به‌صورت متقاطع تصادفی یکی از نوشیدنیها شامل شیرکمچرب، شیرسویا و آب را به میزان 150 درصد تودة بدنی ازدست‌رفته مصرف کردند. نمونههای ادرار در شش مرحله جمعآوری شدند و میزان حجم ادرار و وزن مخصوص ادرار اندازهگیری شد و پس از پایان ریکاوری سه‌ساعته، آزمون بروس برای بررسی عملکرد ورزشی اجرا شد. حجم کل ادرار تولیدی در دو آزمون شیر و شیرسویا در مقایسه با آزمون آب کاهشی معنادار داشت (P 0.05)؛ بنابراین، باید گفت که هر دو نوشیدنی شیر و شیرسویا به بهبود آبگیری مجدد و تعادل مایعات پس از فعالیت ورزشی منجر میشوند و میتوانند سبب بهبود عملکرد ورزشی شوند.
