摘要：هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر یک جلسه فعالیت ورزشی تناوبی شدید همراه با انسداد بر عملکرد سیستم ضداکسایشی و شاخص‌های آسیب سلولی زمان‌های بازیافت در زنان غیرفعال بود. 14 زن دانشجوی غیرفعال دانشگاه خوارزمی با (میانگین قد 69/6±21/161 سانتی‌متر، وزن 81/6±92/58 کیلوگرم، سن 86/1±57/25 سال، شاخص تودة بدنی53/2±48/22 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی87/4±87/39 میلی‌لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه) به‌صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به دو گروه انسدادی (هفت نفر) و غیرانسدادی (هفت نفر) تقسیم‌بندی شدند. قبل، بلافاصله، سه ساعت و 48 ساعت پس از انجام آزمون از آزمودنی‌ها خون‌گیری شد تا میزان آنزیم ضداکسایشی و شاخص‌های آسیب سلولی ازطریق روش آزمایشگاهی الایزا مشخص شود. از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف برای بررسی طبیعی‌بودن توزیع داده‌ها استفاده شد. همچنین، از آزمون‌های تحلیل واریانس آنوا با اندازه‌گیری مکرر دوراهه با عامل بین‌گروهی در سطح معنادار(P<0.05) استفاده گردید و درصورت وجود اختلاف معنادار از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که پس از یک جلسه فعالیت ورزشی تناوبی شدید، بین گروههای انسدادی و غیرانسدادی در میزان گلوتاتیون ردوکتاز تفاوت معنادار وجود نداشت. همچنین، در میزان لاکتات دهیدروژناز گروههای انسدادی و غیرانسدادی تفاوت معنادار نبود؛ اما در میزان کراتین کیناز گروههای انسدادی و غیرانسدادی تفاوت معنادار بود و میزان آن در گروه انسدادی افزایش یافت. به‌طورکلی، به‌نظر می‌رسد که فعالیت ورزشی تناوبی شدید انسدادی توانسته است میزان آسیب سلولی را در گروه انسدادی به‌طور معناداری افزایش دهد.
