摘要：هدف از این پژوهش تجربی، پایش تمرین مقاومتی به کمک ثبت لحظه‌ای حرکات موش میک بود. جامعۀ آماری پژوهش را موش‌های نر C57BL6 10 هفته‌ای با وزن تقریبی 18 تا 25 گرم تشکیل دادند که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. نمونه‌ها در دو گروه A (بدون محرک نوری؛ 12 موش) و B (دارای محرک نوری؛ 15 موش) به کمک نردبان زاویۀ متغیر با حرکت در شیب در سه زاویۀ 30 ،60 و 85 درجه تمرین کردند. دستگاه مورداستفاده از چهار کانال مجزا با نردبان زاویۀ متغیر در کف تشکیل شده بود که دیواره‌های هر کانال دارای سنسورهای حرکت‌سنج بود و حرکت هر موش در تمرین به‌شکل جداگانه و به کمک سخت‌افزار و نرم‌افزار خاصی که مدل ریاضی حرکت هر موش را به‌طور جداگانه استخراج کرده و نمودار آن را ترسیم می‌کرد، ثبت می‌شد. مقایسۀ نمودار نتایج نشان می‌دهد که در پروتکل تمرینی فرضی، اعضای یک گروه در شرایط کاملاً مشابه نیز شبیه یکدیگر تمرین نکرده و مدل حرکت آن‌ها با توجه به نمودار سرعت، مدت و شدت، اختلاف قابل‌توجهی با یکدیگر دارد که این اختلاف حتی در تمرین روزهای مختلف یک موش در‌مقایسه با خودش نیز مشاهده می‌شود؛ ازاین‌رو، نمی‌توان فعالیت ورزشی گروهی از موش‌ها در یک تمرین مقاومتی را حتی در شرایط یکسان، مشابه فرض کرد و دقیق‌ترین راه تفکیک و گروه‌بندی موش‌های تمرین‌کرده، پایش لحظه‌ای تمرین در زمان انجام می‌باشد که با استفاده از این روش، تأثیر تمرین انجام‌شده برای هر موش به‌صورت مستقل از دیگران ثبت و تحلیل می‌شود.
