摘要：هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثرات مصرف مکمل اسیدهای آمینۀ شاخهدار بر نشانگرهای آسیب عضلانی بهدنبال فعالیت برونگرا در بازیکنان بسکتبال مرد میباشد. بدین منظور، 26 بازیکنان مرد نخبۀ بسکتبال (با میانگین سنی 55/3±04/29 سال، وزن 98/8±54/89 کیلوگرم، شاخص تودۀ بدنی 44/1±43/25 و درصد چربی بدن 60/3±30/14) بهشکل داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و بهطور تصادفی در دو گروه مکمل (13 نفر) و دارونما (13 نفر) قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی شامل فعالیت برونگرا (15 ست با 10 تکرار) بود. کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، حداکثر انقباض ارادی و کوفتگی عضلانی بهعنوان نشانگرهای آسیب عضلانی پیش از آزمون، 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از پروتکل تمرینی اندازهگیری شدند که سطح معناداری آزمونها با استفاده از نرمافزار تحلیل آماری اس.پی.اس.اس نسخۀ 18 کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. براساس نتایج، اثرات بین گروهی کاهش معناداری را در متغیرهای کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز و کوفتگی عضلانی در گروه مکمل اسیدهای آمینۀ شاخهدار در مقایسه با گروه دارونما نشان میدهد. علاوهبراین،بازیافت بیشتری در حداکثر انقباض ارادی گروه مکمل اسیدهای آمینۀ شاخهدار در مقایسه با گروه دارونما مشاهده میشود. همچنین، یافتهها بیانگر آن است که مصرف مکمل اسیدهای آمینۀ شاخهدار، نشانگرهای آسیب عضلانی ناشی از تمرینات برونگرا را کمتر کرده و دورۀ بازیافت پس از تمرینات شدید عضلانی را کاهش میدهد.
