摘要：هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و تسهیل عصبی ـ عضلانی گیرندههای عمقی) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و نیز درجۀ ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز میباشد. بدین منظور، 37 زن و مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بهصورت هدفمند و تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد 19 نفر با میانگین سنی 51/6±53/34 سال، وزن 4/13±02/67 کیلوگرم و درجۀ ناتوانی 21/1±55/2)و گروه کنترل (تعداد 18 نفر با میانگین سنی 93/4±78/36 سال، وزن 13/10±92/66 کیلوگرم و درجۀ ناتوانی 97/0±88/2) تقسیم شدند. گروه تمرین بهمدت هشت هفته در یک برنامۀ تمرین ترکیبی (تمرین قدرتی و تمرین تسهیل عصبی ـ عضلانی گیرندههای عمقی) شرکت کرد. همچنین، پیش و پس از پروتکل تمرینی، عملکرد عضلانی و حرکتی و نیز درجۀ ناتوانی بیماران ارزیابی گردید. بهمنظور تحلیل دادهها از آزمون تی مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان میدهد هشت هفته تمرین ترکیبی موجب افزایش معنادار قدرت پایینتنه (P=0.001)، قدرت بالاتنه (P=0.001)، تعادل پویا (P=0.001)، انعطافپذیری (P=0.001)، استقامت راهرفتن (P=0.001) و سرعت راهرفتن (P=0.001) گردیده است؛ اما هیچ تفاوت معناداری در فاکتور درجۀ ناتوانی (P=0.32) مشاهده نمیشود؛ بنابراین، یک دوره تمرین ترکیبی (مقاومتی ـ تسهیل عصبی ـ عضلانی گیرندههای عمقی) باعث افزایش قدرت، تعادل، انعطافپذیری، مسافت و سرعت راهرفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بدون تغییر درجۀ ناتوانی آنها میگردد؛ لذا، پیشنهاد میشود این نوع تمرینات بهعنوان بخشی از مداخلۀ درمانی در برنامۀ توانبخشی و بهبود این بیماران مورد توجه قرار گیرد.
关键词：مولتیپل اسکلروزیس;تمرین مقاومتی;تمرین تسهیل عصبی ـ عضلانی گیرندههای عمقی
