摘要：مقدمه: پژوهش حاضر با هدف هنجاریابی و بررسی روایی مقیاس استرس دبیرستان بارنت و فانشاو(1997) انجام شد. روش: روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی به شمار می رود و نوع پژوهش از نظر هدف در زمرة پژوهش های توسعه ای محسوب می شود. مقیاس استرس دبیرستان برروی 445 دانش آموز و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر(1979) بر روی 150 دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. به منظور تعیین روایی عاملی، از روش آماری تحلیل عاملی، و به منظور بررسی همسانی درونی از ضریب آلفای کرانباخ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آزمون از نه خرده مقیاس تشکیل شده است. خرده مقیاس ها عبارتند از: استرس تحصیلی شامل روش های آموزش ، روابط معلم- دانش آموز ، حجم کار مدرسه ، احساس آسیب پذیری ، سازماندهی شخصی ، محیط مدرسه ، دستیابی به استقلال ، اضطراب درمورد آینده ، و ارتباط با والدین. برای بررسی روایی همگرا از پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شد. نتایج حاکی از روایی همگرای دو آزمون بود. نتیجه گیری: در مجموع، نتایج نشان داد که مقیاس استرس دبیرستان برای سنجش استرس دانش آموزان مقطع متوسطه ابزاری روا و پایاست.
