摘要:مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی نسبت روایی محتوایی و ارزیابی اعتبار سازه پرسشنامه انتظارات آموزشی از یکسو و از سوی دیگر بررسی نقش انتظارات اطرافیان بر تغییر نگرش نسبت به استفاده از محتوای درسی الکترونیکی انجام شده است. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری آن دانشجویان دانشگاههای پیام نور فارس هستند برای تعیین حجم نمونه، از فرمول کرجسی و مورگان و روش نمونهگیری خوشهای استفاده شده است. ابزار مورد استفاده پرسشنامههای تئو (2006) و پرسشنامه محقق ساخته انتظارات آموزشی است. دادهها از طریق آزمونهای تحلیل عاملی مرتبه دوم و رگرسیون چند متغیری بررسی شد. یافتهها: عاملهای سهگانه دوستان و همکلاسیها، اساتید و والدین روی هم رفته،712/53 درصد از کل واریانس پرسشنامه انتظارات آموزشی را تبیین میکند اگرچه در روش نسبت روایی محتوایی لاواشی تعداد 3 سؤال حذف شد اما در تحلیل عاملی مرتبه دوم هیچکدام از سؤالات حذف نشدند. همچنین بین انتظارات آموزشی دوستان و همکلاسیها (369/0= ß)، اساتید (302/0= ß) و والدین (287/0= ß) با تغییر نگرش نسبت به محتوای درسی الکترونیکی رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این انتظارات والدین (173/0= ß) و اساتید (230/0= ß) بر انتظارات دوستان و همکلاسیها از یکدیگر مؤثر است. نتیجهگیری: مقیاس انتظارات آموزشی از روایی محتوایی و سازهای مطلوب برخوردار است و میتوان از آن برای ارزیابی انتظارات اطرافیان از دانشجویان استفاده کرد همچنین مدل رگرسیونی ارائه شده در پژوهش حاضر، مدل مناسبی برای بررسی انتظارات اطرافیان در تغییر نگرش نسبت به محتوای درسی الکترونیکی است.
关键词:انتظارات آموزشی;تغییر نگرش;محتوای درسی الکترونیکی;نسبت روایی محتوایی;تحلیل عاملی مرتبه دوم