摘要：مقدمه: تحقیقات اخیر نظریه ذهن بیان داشته‌اند که افراد در برخی موقعیت‌های اجتماعی بدون ضرورت، دیدگاه دیگران را محاسبه می‌کنند. برخی نیز به‌پیش فرض بودن دیدگاه خود اشاره کرده‌اند. بحث خودکاری ذهن‌خوانی مدتی مورد مناقشه تحقیقات بود وهم اکنون نیز فرایندهای درگیر در ذهن‌خوانی موردتوجه محققان است. در این تحقیق هدف ما بررسی محدودیت‌های ذهن‌خوانی خودکار با توجه به نوع دیدگاه دیگران است. روش: به همین منظور یک طرح عاملی درون‌گروهی طراحی گردید و از بین دانش‌آموزان دبیرستانی شاغل به تحصیل در سال 1392 ـ 93 شهر سهند، 25 آزمودنی به شیوه در دسترس انتخاب شد. آزمودنی‌ها به‌واسطه ابزار ساخته شده توسط محقق برای سرعت و صحت ذهن‌خوانی مورد سنجش قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس مکرر نشان داد که اثرات اصلی نوع دیدگاه (007/0P=)، نوع قضاوت (001/0P=)و همچنین اثر تعاملی این دو(001/0P=)معنادار است. همچنین نتایج آزمون تی همبسته نشان می‌دهد که قضاوت‌ها در موقعیت دیدگاه مساوی نسبت به دیدگاه ناقص (02/0P=) و مشابه (005/0P=)سریع‌تر است. نتیجه‌گیری: با توجه به این یافته‌ها به نظر می‌رسد که دیدگاه مساوی یک موقعیت بهینه برای ذهن‌خوانی باشد. نتایج چالش‌هایی را برای فرضیه آپلی به همراه داشت.
