摘要：مقدمه: مطالعات نشان داده است نقاط قوت و ضعف کنشهای شناختی افراد اتیسم بهصورت ملایمتری در مردان وجود دارد، به‌طوری‌که مردان در برخی کنشهای شناختی، مانند تعاملات اجتماعی و همدلی در مقایسه با زنان عملکرد ضعیفتری نشان میدهند. این در حالی است که کنش شناختی توجه اشتراکی که مبنایی برای تعاملات اجتماعی محسوب میشود در افراد مبتلا به اتیسم مختل است. روش: در پژوهش حاضر به بررسی این کنش در مردان در مقایسه با زنان پرداخته شد. آزمودنیهای این پژوهش شامل 57 (32 زن، 25 مرد) دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی است که بهصورت نمونهگیری در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. با استفاده از ابزار ردیاب چشم رفتار و زمان توقف نگاه و حرکت چشم افراد و نیز پاسخ درست آزمودنیها در رابطه با تکلیف کامپیوتری توجه اشتراکی ثبت شد. یافتهها: با استفاده از تحلیل واریانس یک‌راهه و دوراهه مشخص شد مردان الگوی نگاه کردن متفاوتی با زنان و پاسخهای درست کمتری داشتند. همچنین مردان مدت‌زمان بیشتری به محرک هدف نگاه میکنند. همچنین در تصاویر پیچیدهتر مردان مدت‌زمان بیشتری را صرف یافتن تصویر هدف و نیز صرف نگاه کردن به تصویر هدف میکردند. نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش در راستای تأیید نظریه مغز مردانه اتیسم بر وجود کنش ضعیفتر توجه اشتراکی در مردان در مقایسه با زنان است.
