摘要：هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر هیجان بر نشانگان زیستی ـ حرکتی کاربران رایانه صورت گرفته است تا از طریق آن رایانه بتواند به وسیله این نشانگان زیستی ـ حرکتی، هیجان کاربر خود را تقریب زده و با او بهتر تعامل کند. هر چند روش این تحقیق محاسبه احساسی خالص نیست؛ اما یک الگوی تقریبی مناسب برای دستهبندی هیجان، بر اساس نشانگان زیستی ـ حرکتی ارائه می‌دهد. روش: در این پژوهش 9 نفر که آشنایی لازم با رایانه داشتند، هر کدام به مدت تقریبی 45 دقیقه، تحت 6 هیجان ( 2خلق، و 3 انگیختگی در هر خلق) قرار گرفتند. در ابتدا یک پیش آزمون، انجام میشد (کلاً 7 حالت). برای القای هیجان در این پژوهش، از روش 2 مرحله‌ای تغییر خلق از طریق روش رابینسون و تغییر انگیختگی از طریق نمایش فیلم استفاده شد. پس از هر القای هیجان یک بازی انجام میشد، تا داده‌های حرکتی آن از طریق حرکات نشانگر ماوس (12 مورد) بدست آید؛ داده‌های زیستی دما، رطوبت کف دست، و نیز فشار کلیک ماوس، از طریق یک ماوس زیست سنج، جمعآوری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در سطح معنیداری 05/0، گروه‌های در سرعت و شتاب نشانگر ماوس و نیز رطوبت و نیروی کلیک، دارای تفاوت معنی داری هستند. نتیجهگیری: هیجان شخص و مخصوصاً میزان انگیختگی او، روی 4 سیگنال سرعت، شتاب، رطوبت و نیروی کلیک تأثیر دارد، پس میتوان آن را از این طریق ارزیابی کرد.
