摘要：مقدمه: یکی از مهمترین موضوعات در تربیت کودک، پرورش هوش اخلاقی اوست و قصهگویی بهعنوان ابزاری جهت انتقال پیام‌های اخلاقی و رفتاری در جوامع گوناگون محسوب میگردد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر قصهگویی بر هوش اخلاقی دختران خردسال شهر اصفهان بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون در دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی کودکان دختر4 تا 6 ساله مهدهای کودک شهر اصفهان بود. پس از انتخاب 30 کودک از سه مهد کودک در منطقه 3 شهر اصفهان با روش تصادفی خوشهای، در 2 گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه 77 سؤالی میکله بوربا توسط والدین آنها تکمیل گردید. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه از لحاظ متغیرهای همدلی، وجدان، احترام و بردباری تفاوت معنیدار وجود دارد (0/05p≤). نتیجهگیری: از اینرومیتوان از قصهگویی به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روشهای از پیش تعیین شده با توجه به آموزه خاص و هدفمند اخلاقی بهره گرفت.
