摘要：این پژوهش با هدف بررسی نقش تعاملی ابعاد عدالت سازمانی ادارک شده بر رفتارهای تلافی‌جویانه به مرحله اجرا درآمد. جامعه آماری پژوهش کارکنان مرد مجموعه‌ای از صنایع تولیدی (به تعداد 800 نفر) در شهر اصفهان بودند، که از میان آنها، 275 نفر بهشیوه نمونه‌گیری در دست رس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای عدالت توزیعی، عدالت رویه‌ای و عدالت تعاملی (گل پرور و نادی ،1389) و پرسشنامه رفتارهای تلافی‌جویانه سازمانی (اسکارلیسکی و فولگر،1997) بودند. داده‌ها از طریق ضریب هبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عدالت تعاملی و رویه‌ای رابطه عدالت توزیعی را با تلافی‌جویی کلامی و تلافی‌جویی از همکاران و زمان تعدیل می‌نمایند، اما رابطه عدالت توزیعی با تلافی‌جویی از امکانات را تعدیل نمی‌نمایند. نتایج نشان داد که در عدالت رویه‌ای و تعاملی پائین، عدالت توزیعی رابطه نیرومندتری با تلافی‌جویی کلامی و تلافی‌جویی از همکاران و زمان دارد. به این معنی که با افزایش عدالت توزیعی ادراک شده، تمایل به تلافی‌جویی کلامی و تلافی‌جویی از همکاران و زمان کاهش می‌یابد. شواهد حاصل از این پژوهش نشان داد که سطوح عدالت رویه ای و تعاملی برای پیوند یافتن عدالت توزیعی با تلافی‌جویی کلامی و تلافی‌جویی از همکاران و زمان از اهمیت زیادی برخوردار هستند.
