摘要：مقابله با آزار و ظلم به حیوانها در لوای رهیافتی انسانی مورد احتساب قرار میگیرد که از کارکردی ضدّخشونت نیز برخوردار است؛ به این مناسبت، کنشگران حقوق کیفری با توسل به مکانیسم جرمانگاری، اَشکال متعددی از حیوانآزاری را مشمول وصف بزهکارانه و حائز ضمانتاجرای کیفری قرار دادهاند. گستره حیوانآزاری تنها منصرف به آزار جسمانی نشده بلکه در یک نمای وسیع، عدم تأمین نیازهای اساسی حیوان را نیز در ذیل سیطره خود قرار میدهد. در این مسیر، نظام کیفری ایالات متحده آمریکا در سطوح فدرال و ایالتها راهبرد سنجیده و کارآمدی را در قبال انواع حیوانآزاری وضع و عملیاتی نمودهاند؛ البته این مهم تنها به جرمانگاری جامع اَشکال حیوانآزاری بسنده نشده و تدابیر متنّوع کیفری و غیر کیفری در مواجهه با اعمال یادشده نیز در دستور کار واقع شده است. در سوی دیگر، سیاستگذاران تقنینی ملّی، در مقابله با حیوانآزاری رویکرد تبعیضآمیز و ناقصی را اتخاذ نمودهاند. با این مراتب، در طی جستار حاضر تلاش بر آن است تا با سنجش و تحلیل مقررات ایران و ایالات متحده آمریکا، مختصات راهبرد کیفری سنجیده در قبال حیوانآزاری مورد ترسیم قرار گیرد.
关键词：حیوان;حیوانآزاری;حیوانآزاری فعال;حیوانآزاری منفعل و خشونت
