期刊名称：Faṣlnāmah-i Farhang Mushavirah va Ravān/Darmānī
印刷版ISSN：2345-6051
出版年度：2020
卷号：11
期号：41
页码：91-116
出版社：Allameh Tabataba'i University Press
摘要：ناتوانیهای یادگیری از مهمترین مسائل مربوط به مدرسه هستند و دانش آموزان مبتلا به آن اغلب در جریان مهارتهای اجتماعی و دوستیابی با مشکل روبرو هستند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی کیفیت دوستی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انجام شد. در این مطالعه، از روش تحقیق کیفی با رویکرد پدیدارشناسی استفاده شد. جامعهی آماری پژوهش، کودک و نوجوانان 10 تا 14 سالهی دارای اختلال یادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بودند که در روند پژوهش از بین مراجعان ارجاع دادهشده به مراکز مشاوره آموزشوپرورش مناطق ۲ و ۵ شهر تهران، 10 دانشآموز دارای اختلال یادگیری به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و مورد مصاحبهی عمیق قرار گرفتند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کیفی با روش ون منن استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مصاحبهها ۳ مضمون اصلی و ۱۷ مضمون فرعی را مشخص کرد. مضمون اصلی اول «مشکلات ارتباطی» بود که مضامین فرعی (خود افشاسازی ضعیف، بیاعتمادی، بیثباتی در رابطهی دوستی، طرد و تمسخر توسط همسالان، کنارهگیری، ضعف در ایجاد رابطه دوستی، محدودیت دایرهی دوستی و انزوا) را شامل میشد. مضمون اصلی دوم، «نیاز به صمیمیت» شامل مضامین فرعی (ترس از تنهایی، توجهطلبی، احساس حقارت، تصویر دوست ایده آل، احساس نیاز به حمایت) بود. مضمون اصلی سوم نیز «پیامدهای دوستی دلخواه» شامل مضمونهای فرعی (تجربهی داشتن حامی، تجربهی حس رضایت، تبادل صمیمیت و ایجاد همدلی) بود. نتایج پژوهش، بینشی در باب شناسایی کیفیت دوستی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری به وجود میآورد و بررسی تجارب این افراد حول محوردوستی حاکی از محدودیتها، تفاوتها و نیازهای مربوط به دوستی در این دانش آموزان است.
