期刊名称：Faṣlnāmah-i Farhang Mushavirah va Ravān/Darmānī
印刷版ISSN：2345-6051
出版年度：2020
卷号：11
期号：41
页码：211-234
出版社：Allameh Tabataba'i University Press
摘要：جامعه سالم پیش از آنکه به آسایش نیاز داشته باشد، به امنیت ملی نیازمند است، زیرا در سایه امنیت و آرامش است که هر کار خرد و کلان شدنی و دستیافتنی است. ازاینرو دغدغه امنیت در همه شاخههای آن بهویژه امنیت روانی و آرامش جمعی، مهمترین مسئولیت دولتها و خواسته ملتها و جوامع بشمار میرود خانواده معرف چنین نظامی است که در آن اعضا بهصورت گروه سازماندهیشده و یک کل را میسازند که از مجموع یکایک اجزای آن فراتر است. کودکان در ابتدا، هیچگونه تصوّر و دیدگاهی درباره خیر و شرّ امور ندارند و به همین دلیل مسئول رفتار خود نیستند و عنصر اخلاقی بهحساب نمیآیند و برای تبدیلشدن به عنصر اخلاقی باید یک فرایند تدریجی و پیچیدهای را طی کنند. این فرایند به دو عامل مهم «رشد تواناییهای مادرزادی» و «یادگیری و تجربه بستگی دارد. مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی و از نوع زمینهای یا مبنایی است. گردآوری دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمه ساختاریافته مطرحشده توسط پژوهشگر انجام شد که نتیجتاً مشخص شد عواملی چون ارتباطات حلقوی خانوادگی امنیت آور، امنیت خانواده نتیجه کارکرد سالم و منظم، رشد اخلاقی مبتنی بر تلاش، اخلاق و برنامه و امنیت خانواده نتیجه کارکرد سالم و منظم نقش محوری در احساس امنیت و رشد فرزندان خانوادههای ایرانی دارند.
关键词：احساس امنیت روانی;خرده نظام های خانواده;فرآیند رشدی فرزندان
