摘要：چکیده هدف پژوهش حاضر شناسایی زیرگونه‌های شناختی ناتوانی ریاضی با استفاده از خوشه‌بندی مدل- مبنا در یک نمونه بالینی بود. شرکتکنندگان پژوهش 41 دانش‌آموز دارای ناتوانی ریاضی مشغول به تحصیل در پایه‌های سوم، چهارم و پنجم با میانگین سنی 93/9 سال و انحراف استاندارد سنی 11/1 (33/13 ماه) بودند که در مراکز درمان ناتوانی یادگیری آموزش و پرورش به عنوان ناتوان در یادگیری ریاضی آموزش ویژه دریافت می‌کردند. شرکت کنندگان در دو جلسه به صورت انفرادی با استفاده از مجموعه‌ای از آزمونها و تکالیف شناختی حوزه- عام و حوزه-ویژه‌ی مداد-کاغذی و رایانه‌ای ارزیابی شدند. خوشه‌بندی داده‌ها به روش مدل- مبنا حاکی از وجود چهار خوشه مجزا از دانش‌آموزان بود که روایی آماری و تجربی آنها مورد تایید قرار گرفت: نقص دسترسی (1/31 درصد)، نقص دیداری- فضایی (8/26 درصد)، نقص سرعت پردازش و کنش‌های اجرایی (8/26 درصد)، نقص سیستم عددی تقریبی (ANS) (2/12 درصد). این یافته‌ها دلالت‌هایی برای ارائه تعاریف ایجابی از ناتوانی ریاضی دارد و می‌تواند برای تدارک مداخله‌های متناسب با هر زیرگونه پژوهش‌های بعدی را برانگیزد.
