摘要：سالمندی جمعیت یکی از دغدغههای مهم قرن اخیر در سراسر دنیا به شمار میآید. در مطالعه حاضر، بهمنظور بررسی تأثیر تغییرات جمعیتی بر رشد اقتصادی، یک مدل نسلهای همپوش دومرحلهای دایموند طراحی شده است. در این مدل، افراد دو دوره زندگی میکنند، طول هر دوره سی سال در نظر گرفته شده است. از نظر چرخه زندگی دوره نخست، بیانکننده زندگی کاری و دوره دوم، مربوط به بازنشستگی است. این مدل از سه بخش خانوار، دولت و بنگاه تشکیل میشود که در یک بازار رقابت کامل فعالیت میکنند. این مدل متناسب با شرایط ایران طراحی و برازش شده است و در انتها نتایج بهدست آمده تحلیل میشود. نتایج بهدست آمده از شبیهسازیها نشان میدهد، تغییرات نرخ رشد اقتصادی ناشی از تغییر 6 مؤلفه عرضه نیروی کار، نرخ پسانداز، تعمیق سرمایه و سرمایهگذاری عمومی اثر مثبت و عرضه نیروی کار سالمند و مالیات اثر منفی بر رشد دارند. مؤلفه تعمیق سرمایه و پس از آن، سرمایهگذاری عمومی قویترین تأثیر را بر رشد اقتصادی دارند. مدل، پیشبینیهایی در مورد درونزایی و برونزایی رشد دارد که نشان میدهد، درونزایی یا برونزایی تأثیر چندانی بر نتایج بهدست آمده ندارد.
关键词：سالمندی جمعیت;مدل تعادل عمومی نسلهای همپوش;تعمیق سرمایه;رشد اقتصادی
