摘要：جایگاه تغییرپذیری در اجرای ماهرانه همواره موضوعی موردبحث بوده است؛ بنابراین، هدف از انجام این پژوهش، بررسی تغییرپذیری هماهنگیبین کوشش‌های موفق و ناموفق در اجرای مهارت پاس چیپ بین بازیکنان ماهر فوتبال تحت تاثیر تغییرات قیود تکلیف بود. شرکت‌کنندگان اینپژوهش ۱۰ مرد فوتبالیست راست‌پا با سن ۴۱/۱± ۰۶/۲۲ سال بودند که ۱۰ پاس چیپ فوتبال را در ارتفاع مانع و فواصل مختلف توپ تا مانع و هدف اجرا کردند (قید تکلیف). برای تعیین برتری پا از پرسش‌نامة پابرتری واترلو (1390) و برای ارزیابی دقت اجرا از مقیاس هفت‌امتیازی لیکرت استفاده شد. از روش کُدگذاری بُرداری برای سنجش تغییرپذیری هماهنگی حرکتیِ داده‌های کینماتیک ثبت‌شده برای مفاصل مچ، زانو و ران پای ضربه‌زننده استفاده شد. برای بررسی توزیع طبیعی داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای مقایسة داده‌های کینماتیک در کوشش‌های موفق و ناموفق، از تحلیل واریانس با اندازه‌های مکرر در سطح معناداری (0.05≤P) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جفت‌شدگی مچ-زانو در کوشش‌های موفق و ناموفق در موقعیت اول (فاصلة توپ تا هدف ۱۰ متر و ارتفاع مانع 5/1 متر) و موقعیت دوم (فاصلة توپ تا هدف ۱۲ متر و ارتفاع مانع 7/1 متر) اعمال قیود تکلیف، تفاوت معنا‌دار وجود داشت (P = 0.01)؛ درحالی‌که بین جفت‌شدگی ران-زانو در کوشـش‌هـای موفق و ناموفق در موقعـیت‌های اول و دوم تـفاوت مـعنادار مشـاهـده نـشد:(P = 0.61) و (P = 0.36). براساس نتایج پژوهش می‌توان گفت که احتمالاً افراد ماهر در کوشش‌های موفق خود قادرند از تغییرپذیری ذاتی سیستم به‌صورت کارکردی برای سازمان‌دهی بهینة قیود تکلیف و بهبود اجرای حرکتی بهره ببرند.
